Eindelijk weer eens een droge en redelijk zonnige dag. Het hele jaar door hebben we planten verzameld, gekregen, gezaaid en uitgegraven voor onze eigen prairieborder.

We wilden een verwilderde tuin waar allerlei beesten zich thuis zouden voelen. We waren al beginnen met minder maaien. Helaas lukte het inzaaien niet goed en kwam er nauwelijks wat op. Dus nu een poging met direct planten.

Het kan een jaar of 5 duren voordat het echt een goede border is. We gaan het wel meemaken.

We kunnen weer een projectje afvinken.

Zweden is aan zijn laatste vakantieweek begonnen. Deze week moeten de leerlingen hun boeken ophalen enzo en afhankelijk van de kommun hebben ze nog een aantal dagen (of niet) vrij. Zoals ik, vandaag, mijn cursus is begonnen en ik heb ingelogd, mezelf voorgesteld en dat was het. Volgende week dinsdag eerste les. Omdat ik studiegeld van de overheid krijg voelde ik me er wel een beetje lullig onder. Aan de andere kant, ik heb niet gejokt.

Vanmiddag uitgebreid met Boris aan de wandel. Het is eindelijk wat droger en warmer. En dan zie je dat de natuur aan zijn laatste sprintje gaat beginnen. Overal, maar dan ook werkelijk overal duiken bessen en paddestoelen op. En juist door de vele regen zijn het er veel.

Op mij heeft het een beetje een melancholisch effect. De zomer stopt, de herfst is onderweg. En dat is in deze omgeving fantastisch. Eerst eind augustus het skördesfeest (oogstfeest). En dan wachten op de nachtvorst. Vanaf dat moment breekt er meestal een droge periode aan met veel zon. (Inshallah). Alle muggen zijn doodgevroren en overdag is het 15+ en lekker zonnig. Fantastische tijd om op plekken te komen waar het anders niet te doen is… moerasgebied.

Dat het dan ook weer donker en winter wordt denken we nog naar even niet aan…

De storm is voorbij, de ellende nog niet. Wij hebben hier heel weinig overlast gehad. Het leek wel of we permanent in het oog van de storm hebben gezeten. Het heeft veel geregend, dat wel, en dat is te zien aan de rivier die langs het dorp kabbelt, maar nu raast. De sluis staat wagenwijd open met als gevolg dat waar het water uiteindelijk terecht komt Orsasjön och Siljan en rode waarschuwing is voor overstroming.

De zomervakantie zit er bijna op morgen nog een groep mensen op bezoek, dan zondag uitrusten. Maandag gaat John we aan het werk en ik ga aan de “konstskolan på nätet” beginnen: een intensieve teken- en schildercursus. Zin än!

Er is voor Dalarna (en meerdere plekken in het land) een waarschuwing voor een hoog risico op overstromingen. Storm Hans gaat mogelijk de komende dagen voor ernstige overlast zorgen vanwege de hoeveelheid regen die wordt verwacht. De stad waar John werkt zit zonder stroom en in de kommun waar wij wonen is het stadje Rättvik voor een deel overstroomd. Wij merken op dit moment alleen dat de sluis op “standje lente staat”. Dit betekent dat er een hoop water uit de bergen komt en dat is best onverwacht in deze tijd van het jaar.

Omdat wij ons crisispakket vorig jaar hebben opgepimpt zitten we er droog en warm bij. Het risico dat ons huis onderloopt is nihil omdat we op een heuvel wonen. Dan zou het water zeker 10 meter moeten stijgen. Een stroomstoring is niet heel onlogisch. Dus de kaarsen zijn neergezet, hout voor de kachel is binnen en gas en olie om te koken hebben we standaard op voorraad. De vriezer zit vol en ons noodpakket is up to date.

Wat grappig is te zien is dat de berichten in de Nederlandse media dramatischer zijn dan hier. De NOS schrijft dat een trein is ontspoord, SVT zegt dat er een trein van het talud is gegleden. Ook het advies om alleen het huis te verlaten als het echt niet anders kan heb ik niet in de krant terug gelezen.

De komende twee dagen gaan we het meemaken, of niet.

De eerste droge dag sinds het begin van de vakantie. Er is hier in Dalarna een regenrecord gebroken van zo’n 10 x de normale regenval in juli. Maar vandaag droog dus. Vanaf afgelopen dinsdag is het huis zo goed als klaar (dakgoten en fundering moeten nog), dus eropuit.

Vandaag een wandeling gedaan op het eland Sollerön (eiland van de zon). Dat ligt in het Siljan. Omdat het eiland omgeven is door water heeft het een warmer klimaat (zone 4 en wij in 6). Met als gevolg dat hier de kastanje- en eikenbomen wel groeien.

Over het hele eland staan verschillende soorten appelbomen langs de weg waar iedereen van mag plukken. Daar was het helaas nog een beetje te vroeg voor.

Wel onderweg kunnen genieten van het uitzicht op het meer en de bergen daar achter. En deze prachtige zomergasten…