Volgens mij heb ik het al eerder geschreven, maar dit jaar gaat het helemaal goedkomen met de groentetuin. Ik heb een zaai- en plantschema gemaakt op basis van de vorsttijden hier in Dalarna. Dat betekent dat ik vanaf 01/05 alles van voor naar achteren heb berekend, wanneer gezaaid moet worden om voordat de vorst weer terug komt te kunnen oogsten. Deze week moest de paprika en prei worden voorgezaaid. (Check). Ook nog een experimentje met zoete aardappel begonnen. “Ze zeggen dat het kan”. Dus hopsan twee stuks gekocht voor 13 sek en nu maar zien wat er gaat gebeuren.

Verder is het hele week al ontzettend koud. Het vriest tot wel 22 graden en overdag is het zo rond de min 8. Overdag schijnt de zon en voelt het heerlijk aan. “Vårvinter” dus. De verwachting is dat maart nog koud blijft. Over april is het nog stil. Maakt niets uit voor de zaadjes… die staan op een warmtemat (gelukkig is de elektriciteitweer wat betaalbaarder).

De afgelopen dagen was de temperatuur boven nul en heerlijk zonnig. We weten dat het te vroeg is, maar toch… Wanneer je buiten bent en de strekte van de zon op je huid voelt, kan het niet anders dan dat de vårvintern is gearriveerd; de periode dat het warmer wordt maar toch nog veel sneeuw ligt. Ook het verlengen van het daglicht maakt dat je kop en beetje op hol gaat. Wel jammer dat het zweedse KNMI de winter terug laat komen. Maart wordt een (ijs)koude maand met dubbele cijfers onder nul is de voorspelling. En dat het de hele maand zo wordt!

Neemt niet weg dat er voorbereidingen getroffen moeten worden voor de zomer. Als eerste moet de nieuwe bijenkorf in elkaar geknutseld worden en geverfd (check) en de paprika en prei moet worden voorgezaaid (nog niet check).

Dit jaar hebben we een beter kweekplan geprobeerd te maken. Als uitgangspunt hebben we dat begin mei het risico op vorst weg is. Dan kunnen we buiten gaan zaaien en planten. Alles komt dan tot vrucht voordat de vorst terugkomt (september). Door nu binnen vast wat voor te zaaien, 8-10 weken van te voren, hebben we de groenten eerder op ons bord.

Morgen gaat het voorzaaien gebeuren… en nu naar horen dat het dit jaar wel goed gaat lukken.

Ik beloof het (mwaah) om het na dit bericht niet meer over te hebben: reeën die het vogelvoer opeten.

Eerst was er een, toen twee en vanochtend zagen we al dat er iets niet klopte… twee vrouwtjes ipv en stelletje. Vanmiddag werd alles in 1x duidelijk… de tuin wordtt bezocht door 4 aanstaande biefstukken (nee geen typfout. Deze reeën komen zo dicht bij mensen dat ze vroeger of later tegen een luie jager aanlopen. )

Er lijkt ook onderlinge concurrentie te zijn waar het mannetje vindt dat hij de eerste rechten heeft over de twee, voor ons, nieuwe bezoekers en hij jaagt de dames de tuin uit.

Het is een relatief rare en warme winter dit jaar. We hebben al een aantal dagen achter de rug met de temperatuur rond het vriespunt. Iets wat normaal pas ergens in maart gebeurt.

Wel is het fijn dat het daglicht terug komt. Elke week wordt de dag zo’n 40 minuten langer. We merken het aan van alles om ons heen. De vogels beginnen te tjilpen, de bijen komen langzaam weer in de zon te staan, en dus de stijgende temperatuur.

Gisteren kwam er nog een vers laagje sneeuw, maandag ook weer. Maar het definitieve bewijs dat de lente in aantocht is kwam in de loop van de dag….

Het eerste ei!!!!

Het is niet zo’n hele grote, dus een omelet gaat het niet worden…. maar het begin is er.

Omdat we zo “lekker” zijn geassimileerd in Zweden, doen we zoals alle zwedenaren: vanaf februari kom je het huis weer uit voor activiteiten.

Het voordeel is dat het daglicht weer terugkomt (deze week ruim 40 minuten en dat gaat de hele maand zo door). Je hebt dus gewoon ook meer tijd om iets te doen.

Vandaag hebben we gelanglauft in Koppången en zijn we, met een geleende spark, het Siljan bij Mora op gegaan. Boris gaat op vrijdagen naar de oppas, zodat wij tijd hebben voor dit soort dingen. Kunnen we ook gauw even lunchen ergens…

Sparks komen op het verlanglijstje. A: het is een handige rollator voor de winter , B: het is een lollige activiteit. Wel werd snel duidelijk dat je voor een stevig exemplaar moet gaan. Even een jaartje sparen dan maar.

Plannen voor volgende week is een schaatstocht over het Siljan.

Het oorspronkelijk plan was om zo tegen ons pensioen een serre te (laten) bouwen waar we dan onze dagen voor de open haard zouden doorbrengen in een luie stoel, met een goed boek. De serre gaat nu dan wel even niet door, maar de stoelen zijn onderweg.

Gisteren “toevallig” even wezen kijken of de meubelzaak ook een outlet deel had, maar toen bleek dat de fåtöljer zelf in de aanbieding waren.

En we kregen een lekkere impulsgedachte: HEBBEN! Ik ben tenslotte toch met pensioen! Dus hoppa! Houtkachel aan, storytel op de ereader of met oortjes en lekker onderuit. Kan niet wachten tot ze er zijn. Voordeel is dat op deze stoelen 10 jaar garantie zit. Dus tegen de tijd dat John ook languit kan gaan liggen zijn ze absoluut nog in goede staat.

Al bijna een maand ben ik niet meer aan het werk. De eerste weken vooral bezig geweest met productief en zonnig bezig zijn. “Er moet wel een doel zijn”, en “het moet wel ergens over gaan” kwamen regelmatig in me op. Dat wordt al weer minder. Langzaam komt er rust en ruimte voor andere dingen.

Ik ben begonnen met een boekenlijst van de beste boeken in het nederlands, zweeds is Engels. Ik ben een tekencursus gaan doen, doe een poging een trui te breien (gaat eigenlijk verrassend goed). En ik heb tijd om uitgebreid te koken (iets waar ik eigenlijk helemaal niet zo goed in ben). Maar toch…. vandaag in de weer geweest met falafel maken op eigengemaakte pitabroodjes.

Weer een eerste keertje: vanmiddag bij het uitlaten van Boris, zo tegen zonsondergang zagen we (ik weet niet of Boris het net zo mooi vond als ik) een aantal parelmoerwolken. Ik heb wat foto’s gemaakt met mijn mobieltje. In het echt is het echter veel imponerender.

Even een beetje de wijsneus uithangen… een parelmoerwolk is een soort van wolk die op zeer grote hoogte zit (15+ kilometer). In deze wolken zit geen water/sneeuw/ijs, maar ozon.

Eigenlijk weet ik niet of het iets specifieks is voor het noorden, is het jaargetijde, het weer. Maar mooi was het wel. Bijna net zo bijzonder als het noorderlicht.

Deze week is “boerderij” engelenoosten weer een aantal items rijker. Twee mensen die we wel vaker ontmoeten zijn aan het verhuizen. Daarom moesten ze van hun kippen af en wij wilden ze graag hebben. Ze zijn hier nu sinds maandag en na wat dagen onrust lijkt er een gespannen vrede te bestaan. Een van de nieuwe lijkt niet helemaal goed, zit alleen op de stok, ligt veel op de grond. Misschien is het stress, misschien is ze ziek.

Het zijn zweedse raskippen, waarvan we uiteraard niet weten hoe ze heten. Of ze mooi zijn is een kwestie van smaak, geloof ik. De tekening van de veren is zeker weten mooi, maar die rare bolle hoofdjes… je moet er van houden. Ze kwamen in ieder geval al klem te zien in de voerbak met die koppies.

En van dezelfde mensen logeert hun vouwwagen bij ons. Hij staat in de schuur en wij kunnen er gebruik van maken wanneer we willen. Vandaag stiekem eventjes gekeken: een joekel van een vouwwagen, beetje gedateerd, maar als erop en eraan. Het plan is van de zomer een aantal weekenden te gaan wildkamperen.

En dan nog als laatste: als het allemaal gaat lukken (ze moeten de winter nog overleven) dan komt er een nieuw bijenvolk bij. Dat weten we pas over een paar maanden als ze kunnen worden bekeken. We staan in ieder geval op de lijst.

Net zoals overal op dit moment zijn de prijzen van energie skyhigh. Wij zelf doen erg ons best de rekening zo laag mogelijk te houden. Dus thermostaat staat op 18, we stoken vooral op de houtkachel, we douchen korter, enz. Tot nu toe is het gelukt bijna 1/3 minder stroom dan vorig jaar rond deze tijd te gebruiken. Ondanks dat betalen we de helft meer :-(.

Maar sinds vandaag hebben we een nieuwe troef in handen: eigen gemaakte kaarsen. Hoe simpel kan iets zijn. Oude stompjes, pannetje, lontjes, glas. En klaar is kaars.

Wederom een lullige, maar wel heel leuke bezigheid voor in de winter. Zou kaas net zo gemakkelijk zijn om te maken?