Jager-verzamelaars

Gisteren aan het einde van de middag weer thuis gekomen uit Nederland. Was erg fijn om er geweest te zijn. Vandaag de gekochte en gekregen spulletjes uitgepakt en naar de plaats van bestemming gebracht. En geplant/verpot natuurlijk.

Boris bewaakt de nieuwe aanwinst
Bloedgras gedeeld tot 38 planten
Verjaardagscadeaus en zelf aangeschaft

“We kunnen weer tekenen en schrijven”

De komende dagen nog zaadjes van “de tuinkabouter” zaaien. En dan kunnen we de nieuwe borders gaan graven. De geel-paarse border gaat verhuizen naar een zonniger plek. Waarschijnlijk in etappes. De zaden gaan dan later in het jaar de grond in.

Ik weet wel waar ik deze zomer mee bezig ben.

De schutting opnieuw gedaan.

Ik ga op reis en neem NIET mee….

… de bloemen- en groentenplantjes.

Morgen gaan we “op Holland aan” voor een bliksembezoek. Het wordt weer een hele onderneming. Eerst twee dagen heen (1700 kilometer enkele reis). Paar dagen Zeeland, tussenstop in Voorburg /Lelystad en dan weer twee dagen in het noorden en weer twee terug. Wederom lukt het niet om iedereen te zien wie we graag zouden willen zien. En elke keer voelt het lullig om de keuze te maken.

De buurvrouw past op de kippen en geeft de kleine plantjes in de keuken water en nog een paar die buiten staan.

Eén ding aan deze trip is een beetje sneu. Het weer is hier al een paar dagen goed en wordt alleen nog maar beter. Alle bomen en struiken staan op knappen en ontluikt de komende dagen. En dat zijn we dit keer niet bij. Het voelt extra sneu omdat het zo lang koud bleef en de sneeuw nu pas ( bijna overal) weg is.

Friluftsliv

“Het vrije luchtsleven”. Een doorsnee Zweed doet zijn wandelschoenen aan, pakt een paar worstjes en broodjes in en gaat wandelen tot ze een BBQ-plek tegenkomen. Daar stoken ze een vuurtje, grillen hun worstje en gaan weer op huis aan. Nee, dan Zwederlanders: die laden twee auto’s vol met eten, rijden naar een mooie plek, installeren de boel een steken hun fikkie aan met eigen meegenomen hout. En grillen maar!

Om even de overdrevenheid aan te geven: cevapcici met pitabroodjes en knoflooksaus, tarwesalade ala John, kladkaka, chorisoworstjes, ijskoffie, gewone koffie, vruchtentaart, chocoladebrood, vruchtensalade met yoghurt, en tosties. Gecomplimenteerd met 4 luie ligstoelen.

Zoals je kunt zien is het meer nog bevroren, er waren zelfs nog mensen aan het schaatsen (met worstjes?). Maar het was heerlijk zonnig en 17 graden. Terwijl ik dit schrijf zitten we op de sneeuw te wachten die een koude week aankondigt. Ook leuk zullen we maar zeggen:-(

De een na laatste dag van de lente

Het ging zo goed. De afgelopen week steeg de temperatuur elke dag met een paar graden, de sneeuw was aan het verdwijnen en de eerste hoofdjes van de plantjes waren te zien.

Vandaag had John zijn parttime dag en dus konden we er weer “ouderwets” op uit. Een rondje van 13 kilometer door landbouwgebied en door de beboste heuvels, een uurtje zuidelijker om zeker te weten dat er geen sneeuw was. Heerlijk om weer te kunnen struinen en buiten te kunnen zijn!!!

En koffie in de zon natuurlijk

In de middag bij de bijen gekeken. Er zijn er velen die de winter hebben overleefd. Op één raam zat nog voldoende honing, dus dat zat wel goed. Het voordeel als bijen de eigen honing als voedsel kunnen gebruiken is dat ze veel minder vatbaar worden voor ziektes en dus veel gezonder zijn. En dat was duidelijk te zien… er lag maar en klein stapeltje door bijen en zeker 3000 hebben de winter overleefd.

Wat wel een klein probleempje was, was dat de die dode bijen voor de ingang lagen. Omdat de dames niet meer naar buiten konden hadden ze een eigen uitgang gecreëerd. Nadat de boel was schoongemaakt waren ze lichtelijk geïrriteerd dat ze weer gewoon door de voordeur moesten. Maar na een uurtje was de ook dat weer opgelost en de rust weergekeerd.

De dode bijen
Kijken naar voedsel en yngel
Een laatste poging om door de zijdeur te kunnen.

Morgen nog een laatste dag mooi weer. We gaan met zijn vieren grillen aan het water in Orsa. Onze inbreng: Cevapcici met eigen gebakken pitabroodjes en knoflooksaus, chorizoworstjes, een salade op basis van tarwe en zoete aardappel (erg lekker) en kladkaka ( een soort chocoladetaart). Maar aan de geluiden te horen uit de keuken zou die laatste wel eens niet door kunnen gaan.

Het weer voor volgende week? Sneeuwbuien!!! Aan het einde van de week wordt het alweer warmer = +10.

De laatste winterdagen

Op de meeste plekken aan het Siljan zijn de ijsbanen gesloten. Niet omdat nu het zo lekker warm is hier, wel omdat de zon ontzettend krachtig schijnt. Dus ondanks dat de temperaturen in de nachten nog onder de min tien zijn, verdwijnt langzaam de sneeuw en het ijs. Dus daags voor een laatste sparktocht met meegenomen koffie. Uit de wind is het echt heerlijk om in de zon te zitten.

De ijsbaan in Rättvik is nog wel open en wordt nog geborsteld. Men zegt dat het ijs hier nog zo’n 30 cm dik is. Wat wel een grappig gevoel was: het Siljan wordt nu voor een deel leeggemaakt om ruimte te maken voor het smeltwater dat al onderweg is. Het effect hiervan is dat het ijs aan de kanten hoger ligt dan op het meer zelf. Met andere woorden is het eerste stuk “bergje af”. Vreemde ervaring voor Nederlandse hersenen: ijs hoort gewoon rechtdoor te gaan!

Oh ja, de ouwelullestoelen zijn binnen. Ze zitten en “hangen” heerlijk.

Het begin is er…

Volgens mij heb ik het al eerder geschreven, maar dit jaar gaat het helemaal goedkomen met de groentetuin. Ik heb een zaai- en plantschema gemaakt op basis van de vorsttijden hier in Dalarna. Dat betekent dat ik vanaf 01/05 alles van voor naar achteren heb berekend, wanneer gezaaid moet worden om voordat de vorst weer terug komt te kunnen oogsten. Deze week moest de paprika en prei worden voorgezaaid. (Check). Ook nog een experimentje met zoete aardappel begonnen. “Ze zeggen dat het kan”. Dus hopsan twee stuks gekocht voor 13 sek en nu maar zien wat er gaat gebeuren.

Verder is het hele week al ontzettend koud. Het vriest tot wel 22 graden en overdag is het zo rond de min 8. Overdag schijnt de zon en voelt het heerlijk aan. “Vårvinter” dus. De verwachting is dat maart nog koud blijft. Over april is het nog stil. Maakt niets uit voor de zaadjes… die staan op een warmtemat (gelukkig is de elektriciteitweer wat betaalbaarder).

Lentevoorbereidingen

De afgelopen dagen was de temperatuur boven nul en heerlijk zonnig. We weten dat het te vroeg is, maar toch… Wanneer je buiten bent en de strekte van de zon op je huid voelt, kan het niet anders dan dat de vårvintern is gearriveerd; de periode dat het warmer wordt maar toch nog veel sneeuw ligt. Ook het verlengen van het daglicht maakt dat je kop en beetje op hol gaat. Wel jammer dat het zweedse KNMI de winter terug laat komen. Maart wordt een (ijs)koude maand met dubbele cijfers onder nul is de voorspelling. En dat het de hele maand zo wordt!

Neemt niet weg dat er voorbereidingen getroffen moeten worden voor de zomer. Als eerste moet de nieuwe bijenkorf in elkaar geknutseld worden en geverfd (check) en de paprika en prei moet worden voorgezaaid (nog niet check).

Halverwege

Dit jaar hebben we een beter kweekplan geprobeerd te maken. Als uitgangspunt hebben we dat begin mei het risico op vorst weg is. Dan kunnen we buiten gaan zaaien en planten. Alles komt dan tot vrucht voordat de vorst terugkomt (september). Door nu binnen vast wat voor te zaaien, 8-10 weken van te voren, hebben we de groenten eerder op ons bord.

Morgen gaat het voorzaaien gebeuren… en nu naar horen dat het dit jaar wel goed gaat lukken.

Wat nou weer

Ik beloof het (mwaah) om het na dit bericht niet meer over te hebben: reeën die het vogelvoer opeten.

Eerst was er een, toen twee en vanochtend zagen we al dat er iets niet klopte… twee vrouwtjes ipv en stelletje. Vanmiddag werd alles in 1x duidelijk… de tuin wordtt bezocht door 4 aanstaande biefstukken (nee geen typfout. Deze reeën komen zo dicht bij mensen dat ze vroeger of later tegen een luie jager aanlopen. )

Er lijkt ook onderlinge concurrentie te zijn waar het mannetje vindt dat hij de eerste rechten heeft over de twee, voor ons, nieuwe bezoekers en hij jaagt de dames de tuin uit.

Langzaam komt de lente

Het is een relatief rare en warme winter dit jaar. We hebben al een aantal dagen achter de rug met de temperatuur rond het vriespunt. Iets wat normaal pas ergens in maart gebeurt.

Wel is het fijn dat het daglicht terug komt. Elke week wordt de dag zo’n 40 minuten langer. We merken het aan van alles om ons heen. De vogels beginnen te tjilpen, de bijen komen langzaam weer in de zon te staan, en dus de stijgende temperatuur.

Gisteren kwam er nog een vers laagje sneeuw, maandag ook weer. Maar het definitieve bewijs dat de lente in aantocht is kwam in de loop van de dag….

Het eerste ei!!!!

Het is niet zo’n hele grote, dus een omelet gaat het niet worden…. maar het begin is er.

Eropuit

Omdat we zo “lekker” zijn geassimileerd in Zweden, doen we zoals alle zwedenaren: vanaf februari kom je het huis weer uit voor activiteiten.

Het voordeel is dat het daglicht weer terugkomt (deze week ruim 40 minuten en dat gaat de hele maand zo door). Je hebt dus gewoon ook meer tijd om iets te doen.

Vandaag hebben we gelanglauft in Koppången en zijn we, met een geleende spark, het Siljan bij Mora op gegaan. Boris gaat op vrijdagen naar de oppas, zodat wij tijd hebben voor dit soort dingen. Kunnen we ook gauw even lunchen ergens…

Sparks komen op het verlanglijstje. A: het is een handige rollator voor de winter , B: het is een lollige activiteit. Wel werd snel duidelijk dat je voor een stevig exemplaar moet gaan. Even een jaartje sparen dan maar.

Plannen voor volgende week is een schaatstocht over het Siljan.