Het is weer de tijd van het jaar. De bosbessen zijn weer rijp. Natuurlijk kan ik bosbessen jam in de winkel kopen, maar de kriebels komen zodra ik de blauwe bessen zie.
Bessen plukken doe ik samen met Boris. Wij hebben twee kilo geplukt in ander half uur. Daarna schoonmaken. Is de minste klus, maar ja wie wil er jam met bladeren? Daarna in de pan, gelei suiker erbij en aan de kook brengen. Vier minuten door koken en klaar is de jam om in de potten te doen.
Zeven potten jam gemaakt. Daar komen we de winter wel mee door.
Staat bijna waterpas. Nu de binnenkant nog. Karton, paadje maken, aarde erbij en dan wachten tot het voorjaar. Van de winter gaan de kippen erin. Sneeuwvrij scharrelen.
Afgelopen vrijdag is de elektricien geweest en heeft de zonnepanelen en de batterij aangesloten. Vanaf nu kunnen we in onze eigen energiebehoefte voorzien. Ware het niet dat de plaatsing nog moet worden goedgekeurd door de netbeheerder. Dat kan nog wel even duren.
We zijn vooral blij met de batterij. Als eerste omdat we hiermee in principe ook ’s avonds zonne-energie gebruiken, maar ook omdat deze helpt de balans op het net te behouden, waardoor we een extra centje terugkrijgen. En, als het schip met centen langs komt, kunnen we de batterij uitbreiden.
En hopsan nummer twee is dat de kas bijna in elkaar is gezet. Het zwaarste gaat nu komen… ingraven. Dat ding is niet te tillen, maar het moet wel. We zijn er nog niet helemaal uit hoe we dit gaan doen. Tips zijn welkom.
Zou het vallen onder de term hergebruik? De twee berken die om moesten voor de zonnepanelen zijn nu omgetoverd tot open haardhout.
Het is dan fijn om een vriendelijke en rijke buurman te hebben. Hij heeft werkelijk alles en dus ook een houtklover. Dat ding is 20 jaar oud en nu voor de tweede keer gebruikt.
Leuk werk om zo met je eigen wintervoorrad bezig te kunnen zijn.
Ik verwacht dat we er van de winter lekker warm bij zitten.
Spoileralert!!!
Het gekloven hout gaat eerst nog even dienst doen als schutting. Bij de ingang van ons huis gaan we 3 houthokjes plaatsen met daar tussen plantenbakken met beukenhaag, zodat we meer gescheiden zijn van de buren. Een deel van het gekloven hout komt daar te liggen als ‘snelle voorraad’ wanneer het sneeuwt. Mooi (denken wij) en slim (geloven wij). Dat wordt een klusje voor na de zomer.
En dan 3 met daartussenin plantenbakken en beuken.
En dan ook nog van de buurman…. een picknicktafel die in de “verkeerde kleur blauw was geverfd”. Die wilden ze niet meer hebben. Maar wij wel!
Dus weer een nieuwe klus erbij. 1) kas in elkaar zetten, 2) huiskamer behangen en in de verf zetten 3) schutting knutselen, 4) picknicktafel in de goede kleur blauw zetten. En dan zijn we nog aan het dubben over 5) moestuinbakken. De buurman heeft namelijk ook nog 8 stenen plantenbakken over van 1×1 meter. Of we die ook willen hebben?
Het is een feit. We hebben een nieuwe buurman/vrouw. Vandaag lag hij/ zij opgerold te zonnen onder een struik aan het einde van de tuin.
Het is een adder. Normaal gesproken zijn ze grijs gestreept, maar deze knapperd is donker zwart. In principe giftig maar een beet is vooral pijnlijk, niet dodelijk. Je moet wel even langs de dokter voor een antiserum. Dat je gebeten wordt komt vrij zelden voor. Toch maar even de kaplaarzen aan voorlopig…
Eieren worden in het najaar gelegd. Dan wordt het ook tijd voor de verhuizing van de houtstapel die daar ligt.
Buiten regent het pijpenstelen. Het lijkt wel herfst. Dus dat wordt binnen aan de gang. We gaan ons huis van binnen behangen en verven. Nu zit er overal plastic behang op met sierbanden. Ook lekker jaren 80, maar niet wat we in gedachten hebben. Overschilderen wordt niet mooi dus het moest eraf. Wij wilden graag ouderwets raufaser op de muur omdat dit zo’n mooie variatie en kleurnuance geeft.
Het is heel ouderwets kneuterig om het weer eens zo te doen… baantjes knippen, insmeren, laten intrekken en hup tegen de muur aan.
De kleuren zijn we nog niet uit. Vakantierustig, of toch maar lekker fel en schreeuwend. In ieder geval gaan we wel de trenden van 2024 volgen.
Gisteren op de buienradar gekeken, het zou bewolkt zijn, maar geen regen. het leek ons een goed idee te gaan wandelen. Naar Balesudden. Volgens het boekje 6 kilometer enkele reis. Kort samengevat we zijn twee keer voorgelogen. We hebben van half tien tot half vier in de regen gelopen. En de zes kilometer werden er bijna 19. Geen gekke fijne ervaring zullen we maar zeggen.
Gezellig dat het was
De pest was dat de weg bezaaid lag met boomwortels en stenen en die werden steeds gladder. Daardoor ging het tempo good naar beneden. Die zeiknat en koud. Deze wandeling gaat ‘nie meer gebeur nie’.