Vandaag is de grote graafmeneer langs geweest en zijn we begonnen met de aanleg van de parkeerplaats waarbij tegelijkertijd de voorbereidingen voor een carport worden gedaan. 

Het gat wordt 50 cm diep, dan komt er een laag grind op, isolatieschijven en weer een laag grind. Dat wordt dan lekker aangestampt tot een strakke, stevige laag.

Nu geloven we zelf nooit dat die carport er ooit gaat komen, maar dromen moet je houden.

Een ding is zeker. Wegzakken in de modder is vanaf volgende week definitief verleden tijd. Wel fijn met de komende winter in gedachten.

Net zoals in Nederland komen ook hier steeds minder egels voor. In Furudal was het te koud voor ze, maar hier zou het moeten kunnen.

Niet dat we er ooit een hebben gezien, maar vroeger waren ze er in ieder geval en de natuurbescherming roept op om ze te helpen. En zoiets hoef je tegen ons nooit twee keer te zeggen.

Wat oude stenen, en oude bloemkruik, een zootje bladeren, een boomstronk  en de bloemstelen van de vannacht bevroren Dahlias.

Vannacht is dus de eerste nachtvorst geweest en je ziet gelijk de veranderingen in je heen. De bladeren vallen sneller van de bomen en de vogels kwamen voor het eerst weer in de tuin om de bessen van de vogelkers te plunderen. En die krengen weten het dus ook: vogelkers wordt geoogst na de eerste nachtvorst omdat ze dan zoeter geworden zijn. Wij hadden ook het plan om ermee te experimenten…. maar ze worden zwart na de vorst… niet heel appetijtelijk.

Aan het einde van de zomer,  meestal begin september, beginnen alle cursussen weer.  Ik ben dit jaar aan twee cursussen begonnen.  De eerste is “schrijf beter Zweeds” en de andere is “inspirerende fotografie”.

De schrijfcursus is redelijk intensief en vraagt veel tijd,  maar is niet zo heel geschikt om hier te presenteren. Deze cursus mag ik maximaal twee jaar volgen.

De fotografiecursus kan ik meer van laten zien. Afgelopen woensdag de eerste avond gehad en de opdracht werd een verrassend stilleven te presenteren. Nou ik ben benieuwd wat er van gevonden wordt…

Als je ze heel lelijk vindt mag je het zeggen… ik heb nog tot woensdag de tijd om ze in te leveren, of nieuwe te maken.

Björnlandet, een nationaal park op ongeveer anderhalf uur rijden hier vandaan.  Het was mooi weer en wilden er graag nog een keertje heen dit jaar. Door min of meer wat toeval geraakten we bij de ingang aan de andere kant van het park.

Ook leuk,  maar niet helemaal wat we in gedachten hadden. Hier was een rondwandeling uitgezet van ‘maar’ 4 kilometer.  Easypeasy zou je zeggen,  maar direct achter de afstand stond de tijd die je hiervoor nodig had.  En dat was 2 tot 3 uur.  Dit klopte helemaal.  Zeer vaak moesten we stijl omhoog en weer naar beneden, en zoiets voel je al snel in je benen.

Zoals altijd,  een prachtige plek, heerlijk stil en rustig en tevreden uit kunnen rusten bij de grillplats.

Langzaam verschijnen de sneeuwstokken langs de weg,  de buurman heeft de zijne ook  al uitgezet. De blaadjes aan de bomen verkleuren en het is weer mistig in de ochtend. De avonden worden overduidelijk al weer korter. Allemaal tekenen dat de herfst onderweg is een misschien zelfs al de winter. (We hebben geen idee hoe vroeg die in dit deel van Zweden begint.)  Bij het meer verzamelen de ganzen en kraanvogels zich.

En… wij zijn vanochtend begonnen met het inslaan van vogelvoer en voederhuisjes. Je kunt er maar klaar voor zijn.

John kreeg,  toen hij bij zijn werk vertrok,een cadeaubon en had gelijk al besloten daar “vogelzooi” voor te gaan kopen.

Om te beginnen 20 kilo zonnebloempitten,  80 vetbollen, pinda’s (maar die zijn voor de eekhoorn in haar nieuwe voederhuisje), een voederstation, twee voederhuisjes.

Er moeten nog voederplaatsen komen die aan het raam kunnen hangen, maar die waren nergens te koop.  Om een lang verhaal kort te maken: onze tuinvogels gaan niets te kort komen deze winter en netto heeft het ons niets gekost!!! En we horen dat de eekhoorn bereid is om uit zijn eigen hokje zijn eten te halen en met zijn gewelddadige klauwen van al het andere afblijft.

Volgende week in ieder geval nog geen herfst… The Indian summer is onderweg.

Druk aan de gang met onze poging het overleven van de kippen zeker te stellen en ze toch een leuke plek te geven. Volgens de zweedse overheid moet een kip 0.75m2 buitenruimte hebben.  Volgend de scharrelkipnorm is dat 3m2. Daar zijn we dan ook maar vanuit gegaan.  We hopen maar dat de dames en heer het er ook mee eens zijn en dat het goed en veilig is. 

Vandaag maken we het hok dicht,  daarna nog een beetje aan de gezelligheid werken.

Plantjes erbij,  klimrek en zandbad. We zien wel.

Het tuinontwerp dat we in ons hoofd hadden moet nu ook helema op de schop.  Maar daar hebben we straks de hele winter voor….

Gisteren is er iets fout gegaan in de meterkast.  Er is een kabel losgeraakt en daardoor is er in een keer 400 volt door het huis gegaan.

En niet alle apparatuur kan hier tegen.  Op dit moment hebben we geen wifi/internet, vaatwasser, warmtepomp, zonnepanelen, een aantal lampen en vloerverwarming.

Morgen de verzekering bellen en dan maar zien hoe we als op kunnen gaan lossen. Gelukkig  nog een koelkast en (warm) water dat het doet.  Kunnen  we dat noodpakket van ons toch nog eens een keer uit de kast halen.

Als je zo de informatie bij elkaar zoekt op je mobieltje had het veel slechter af kunnen lopen. In veel huizen ontstaat er brand.

We tellen onze zegeningen.