Voor de meesten van jullie is dit bekend terrein, voor ons is het helemaal nieuw. En dus spannend…

Gisteren ontdekt en direct maar uitgeprobeerd.  “Bröd och fika” voor 45 Sek. De fika gaat zo meteen worden weggewerkt. Het bröd later vandaag en bij de soep morgen. Hopen maar dat het niet heel oud is allemaal.

Vandaag: zonnig, 10 graden, matige wind en een hele dag de tijd.  Ik wilde het al een poosje (was onzeker of mijn lijf het wel aankon), maar met deze omstandigheden is er geen ontkomen aan.  Dus hebben we de stoute (berg)schoenen aan gedaan en zijn gaan lopen. John als sherpa met de worstjes, de koffie en hout voorop. De visite en ik daar achteraan met behulp van stokken.

De sneeuw is aan het smelten, dus moesten we vroeg op pad om het nog een beetje begaanbaar te houden. En dan bovenop, bij een hutje een ‘lekker’ worstje op de grill.

Ik ben zo blij dat we het geprobeerd hebben.  Het ging me hartstikke goed af en dat midden tijdens de kuren!!! Ik denk dat we alledrie op onze eigen manier van deze dag hebben genoten, maar ik denk dat mijn overwinning het grootste was.  

Na vandaag, als de sneeuw echt helemaal weg is, ik mijn stokken gebruik en de tijd neem, kunnen we weer lekker de hort op en de heuvels in. Saampjes. Ik ben al weer op zoek naar nieuwe wandelingen!!!

Elk voorjaar wanneer Boris zijn wintervacht verliest, wordt hij flink geborsteld. De haren die er dan uitkomen gaan naar de vogels. Deze maken hier een nieuw nestje van. Lekker warm voor de baby vogels.

Maar tot onze verbazing is er nog iemand die er gebruik van maakt. Zie de toegevoegde foto en vergroot deze.

Het is de eekhoorn. Zijn of haar bek zit vol met haar om een heerlijk nestje van te maken. Dus wie weet hebben we over een tijdje baby eekhoorns in de tuin.

Ik zou nog wat posten…

Wafeldag is een Scandinavische (bijna) religieuze gedenkdag.  Wat wordt gevierd is de aankondiging dat Maria onbevlekt een kind zou gaan krijgen.

Onze wafels bestonden uit: geitenkaas met honing, spinazie met feta en tzatziki een chocoladewafel met caramelsaus een vanilleijs.  Lekker hoor!!! En zeker voor herhaling vatbaar…

We hebben bezoek!!!! Leuk en een aanleiding om weer aan het bakken te gaan.

Zonder dat we het wisten kwamen we in een of ander alternatief bakboek terecht.  Een dat is echt de laatste keer…. het wordt nooit zo lekker of mooi als je wilt of in gedachten hebt.  

De merengue is van kikkererwtensap gemaakt en de cheesecake van vijgen en amandelen.

Het is best aardig te eten,  maar geen banketbakkerskwaliteit.

Vandaag is het wafeldag in Zweden. In het kader hiervan gaan we een 3-gangen menu maken van alleenn maar wafels. De recepten zijn, heel modern, bedacht door chatGPT. Ik zal wat foto’s posten.

Onze wafeldag is echter morgen pas omdat we de boodschappen nog niet in huis hebben 🙂

Het heeft ons toch weer te pakken gekregen: het lentevirus.

Vandaag zou het zonnig en warm worden (+5), en John had op Facebook een loppis gevonden 40 kilometer verderop. En op een van deze foto’s waren kleine kerstboompjes te zien.  Dus werd het plan: auto in naar het bos 》wandelen 》loppis 》bomen kopen 》’nieuw bos’ naar huis rijden.

In foto’s ziet dat er zo uit:

Vanmiddag even flink water geven en dan komen ze nog een poosje bij ons in de slaapkamer logeren. Totdat het tijd is om ze definitief uit te planten.  Een deel wordt haag om een afscheiding te creëren. En ander deel wordt het een der in de tuin geplaatst, als solitair. In totaal gaat het over 20 boompjes.

Vanochtend onze ‘fika’ aan het strandje bij het meer gedaan. Dit strandje is een uitloper van het natuurgebied dat bij ons aan de overkant van het meer ligt, hemelsbreed misschien een kilometer verderop.  Temperatuur rond het vriespunt,  maar zoals je ziet een heerlijk verwarmend zonnetje.

Een fotoimpressie:

De laatste storm heeft behoorlijk huis gehouden zoals je ziet.

Het ijs is ook flink aan het werken.  Jammer dat we dat niet met jullie kunnen delen.  Het is namelijk een laag brommend geluid dat onder je voeten beweegt. Heel bijzonder!!!

Gisteren, bij het laatste uitlaatrondje van Boris, stond er een maanboog op ons te wachten: een nachtelijke regenboog.

Veeel over te vertellen valt er niet,  maar mooi is het wel, eller hur? (Of niet dan?)

9 graden boven nul,  zonnig met een stevig windje. Aanleiding voor een wandeling. We zijn naar de kust gereden en hebben vanaf daar een wandelpad gevolgd tot een tjärn.

Of er een goed nederlands woord voor tjärn bestaat weet ik niet.  Om het te beschrijven is het een klein stroompje dat uit de heuvels komt en dan uitmondt in een meertje.

De zwedenaren komen ook langzaam maar zeker weer naar buiten (een teken dat het lente wordt). Leuk om alle röring te zien, maar beetje jammer dat dan ook direct alle picknickplekjes bezet zijn. Een voordeel voor ons is dat de meeste mensen het snel al weer zat zijn.  Dus over een paar weken hebben we alles weer voor onszelf. Voor nu dan maar even “mobiel picknicken”.

Op de terugweg naar huis nog even langs de kringloop. Spelletjes om straks samen met de visite te doen en boeken omdat er weer een langzame periode onderweg is.

Zorgen voor betere omstandigheden voor dieren in je tuin is één ding.  De juiste dingen daarvoor doen is dan weer een andere. Zeker als de dieren er eigen ideeën op na houden.

“Onze” jongste eekhoorn is ook de meest creatieve en onderzoekende.  Omdat hij/zij van de anderen niet bij de hoofdvoorraad mag is het op zoek gegaan naar andere vormen en heeft ze gevonden. 

Gelukkig blijft het voederhuisje goed zitten. We hebben er twee, dus de andere hebben we nu toch maar wat hoger op het raam geplaatst zodat er nog iets voor de “oorspronkelijke doelgroep” overblijft.

Dit gezegd hebbende: Deze eekhoorn tilt inmiddels ook deksels van dingen (en rukt het in een keer uit elkaar). Dit heeft weer heel andere consequenties.  Een  domherre (goudvink) besloot de kortere weg naar al het lekkers te vinden, en heeft zich daarmee letterlijk klem gegeten.

We weten dat het nog te vroeg is om over de lente te praten. Maar toch. We gebruiken dan maar de term van de Sami en noemen het vårvintern – lentewinter. Dus begint het langzaam wel te kriebelen. Elke keer dat Boris wordt gekamd gaan zijn overtollige haren in een een netje dat we in de bomen hangen.  De vogels halen dit dan op voor hun nesten (uiteraard door ons geleverd).

Nu maar hopen dat de eekhoorn niet ook daar een manier vindt het zichzelf toe te eigenen…