We dachten dat het een leuk idee was om donderdag de medewerkers van het ziekenhuis te trakteren en daarmee te bedanken voor de goede zorg die ze bieden. En we dachten dan aan kleine, mooie taartjes. Omdat we dat nog niet eerder hadden gedaan hebben we vanochtend ‘geproefbakt’.

En dat is dan nog niet zo gemakkelijk. Het zandtaartje kwam niet uit de vorm, de vulling ging niet door de spuitzak en de merengue werd te bruin. Ze smaken overigens wel erg lekker.  We hebben nu nog twee dagen de tijd om te besluiten wat we doen.  Dit,  of toch maar een ouderwetse appeltaart.  Want die lukt altijd.

Idag har vi Johannes sin födelsedag och han firar 61 år ung.

Het was prachtig weer en op een gegeven moment zelfs 17 graden.  Dus na de cadeautjes en de zelfgebakken taart …

… de wandelschoenen aan en onze vertrouwde bergje op.

Het is iedere keer weer fijn om door de heuvels te banjeren, in de stilte, met de zon op je hoofd en het fototoestel weer eens op de buik. Wat wonen we toch mooi!

Daarna is het goed toeven op ons miniterras, in de eindelijk aangekomen bearchairs.

Van de week ook nog een stasieportret gemaakt (tijdens een andere wandeling).

Het plantseizoen is dit jaar één maand eerder. We zijn eerst begonnen met tomaten en asperges.

Vandaag hebben we de wortelstokken gepland en de bollen.

Tot slot en dit hoort niet bij het plant seizoen maar bij het einde van de winter. Het wisselen van de winterbanden naar zomerbanden. Er ligt nog wel sneeuw maar de wegen zijn mooi schoon.

Iedereen een mooi voorjaar gewenst.