Toen we in Gideå zijn komen wonen hebben de vorige eigenaren het tuinmeubilair laten staan. De banken en tafel hadden al verschillende winters buiten gestaan en dit was ook goed te zien.

Er zat geen verf meer op, latjes stuk, één en al oude troep. Maar we hebben  återbruk toegepast. Niet weg gegooid en nieuw gekocht. Maar juist alles opgeknapt (återbruk/hergebruikt). Het resultaat mag er wezen. We kunnen er weer jaren tegen aan.

De belofte: 160 liter compost in 6-8 weken klaar. Tot en met min 10. Het is een roterend twee vakken systeem, waardoor de compostering veel sneller moet gaan.

We hebben dit mormel aangeschaft voor onze vierkantemeter tuin.  Het is de bedoeling dat je één keer een moestuinmix gebruikt om de bakken mee te vullen en ze daarna alleen nog maar aan hoeft te vullen met compost. We gaan het zien.

Van het najaar worden de bakken waterpas gezet en gevuld met aarde. Volgens seizoen kunnen we dan experimenteren met de eerste groenten.

Jammie, jammie.

Niet alleen de slangenverjager staat te trillen en te bellen, ook de woning van mevrouw de slang moest eraan geloven.

We hebben de oude houtstapel weggehaald in de hoop dat door de slang een ander plekje wordt gezocht.  Liefst in het bos. Bij de buren mag ook.

“En wij zullen het weer niet eens wezen”, maar we vinden het ergens nog zielig ook. Vanavond moeten we maar eens van gedachten wisselen hoe ver weg, goed genoeg is. Nu kringelt ze namelijk vertwijfeld rond, op zoek naar haar vertrouwde stekje.

Als dit niets wordt is de volgende stap een grijper kopen, de slang vangen en dan vijf kilometer verder weer loslaten. (Slangen zijn behoorlijk honkvast.) Met andere woorden…

Wordt vervolgd.

123 trappen, 2656 calorieën en ruim drie uur onderweg. Maar vandaag hebben we ruim 13 kilometer gelopen met eigenlijk maar een pauze. Voor het eerst in tien maanden dat we (ik) zo ver konden lopen.

De wandeling ging naar een zomerboerderij van de vorige eeuw. Er staan nog twee huisjes en een oude stal. Onderweg kom je niemand tegen.  Deze wandeling heeft John in een eerder blogbericht al eens beschreven (beversporen).

Het gaat steeds beter met de energie en de conditie. En dat is fijn.

De wandeling zelfs is relatief gemakkelijk.  Alleen op het einde is er eventjes een stevige klim. Dit verklaart mijn rode hoofd.

Zoals sommigen weten hebben wij een huggorm in de houtstapel achter de schutting. In Nederland heet deze slang een adder. Het is de enige giftige slang in Zweden. Een beet van deze slang is gevaarlijk voor kinderen, ouderen en huisdieren zoals Boris.

Al met al willen we graag dat de adder gaat verhuizen. Je mag de adder niet doden zodoende hebben we gezocht naar een diervriendelijk middel. De ormskrämmare. Deze geeft regelmatig trillingen en geluid af.

Je plaatst het apparaat in de vaste grond zodat de trillingen goed voelbaar zijn voor de adder.

Nu zal het even duren voordat de adder gaat verhuizen omdat hij/zij al een paar jaar hier woont. We gaan ook de houtstapel weghalen zodat de woonplaats verdwijnt. Dan gaan we het geheel ook schoonmaken en het gras heel kort maaien.

Alles is in gereedheid gebracht voor de verhuizing. We houden jullie op de hoogte.

Vanochtend, vlak voordat we verder wilden met het stapelen van hout in onze spiksplinternieuwe förråd, zagen we dat de ‘levende tuinslang’ zijn oude velletje had ingeruild voor een nieuwe.  Fascinerend gezicht!

Het is echt geen kleintje!!!

Zoals we 12 juli al schreven, zijn we begonnen met een ander houthok te maken. In de afgelopen dagen zijn we lekker opgeschoten.

Binnenkant geverfd en het dak erop gemaakt. We lijken net Bob de bouwers. Het dak is van staal, dus dat gaat wel even mee.

Hout voor de buitenkant gekocht en een beetje hulp van de buurman gekregen. Speciaal met de zijkanten. Alles mooi in het Falu rood geverfd. Blijft zeker 5 jaar goed. Het weer zat goed mee waardoor de verf snel droog was. Lekker door kunnen bouwen en het houthok is klaar.

We zijn er trots op. Hoeven we in de winter niet zo ver meer om het hout voor de houtkachel te halen. Gelijk maar wat nieuw hout in het hok gelegd. Kan alvast lekker drogen.

Het is weer zover. We zijn begonnen met een nieuw project. Het huidige hout voor de houtkachel ligt onder de schuur. Is wat lastig als er veel sneeuw ligt in de winter. Pad schoonmaken is dan zwaar door al het sneeuw in de tuin.  Dat betekent dus veel sneeuw schuiven. Zodoende gaan we een ved förråd maken dichter bij huis.

Pallets gebruikt voor de vloer en daarna balken voor de voor en achterkant.

Allemaal gerecycled hout. De eerste stap ziet er goed. Hierna gaan we het dak erop maken en de balken alvast falu rood verven. Gaat makkelijk dan wanneer de verticale latjes erop zitten. We houden jullie op de hoogte.

Het is een tijd geleden maar vandaag is het ervan gekomen. Een wandeling van 10 kilometers. Het leek wel vakantie.

We hebben in het Norrfälsviken natuurreservaat rond gewandeld. Ingeklemd tussen de zee, het dorp, de golfbaan en de camping. Bezienswaardigheden zijn de grote keienvelden. Ontstaan in de laatste ijstijd door terugtrekkende gletsjers.

Terug gewandeld via het strand en de bossen. Het was prachtig.

Afgelopen week bezoek uit Nederland ontvangen. Willem en Sonja zijn een weekje langs gekomen. Het was erg fijn, warm en hartelijk. Zoals gewoonlijk hebben we er weer een mooie boel van gemaakt. De eerste dag van het bezoek zijn we op de Skallberget geweest.  Lekker fika en wraps.

De tweede dag ook wezen wandelen bij Stockholmsgatan. Je hebt hier op zeker bergschoenen nodig.

Aan het eind van de wandeling lekker grillen. Een worstje en marshmallows. Heerlijk.

Dag drie de grote uitdaging. Met de kabelbaan omhoog naar Skullesberget. Het viel gelukkig mee. Naar beneden lopen was een uitdaging. Eerst lekkere wafels gegeten met hjortron.

Vierde dag rustig aan. Even koffie drinken bij de ijshockey club MoDo van Örnsköldsvik.

Dag vijf naar het elandenpark. Elanden aaien en van een lekkere lunch genieten.

De kleine elanden waren tweelingen. Ander halve maand oud. De oudere elanden hadden variërende leeftijden. Nog een mooie film en tentoonstelling gezien.

De laatste volle dag met de boot richting Ulvön. Een prachtige toch van ruim twee over zee. Hier genoten van een heerlijke picknick.

Nog een mooi oud kerkje bezocht.

De laatste dag, was de dag om te vertrekken. We hebben genoten van het bezoek. Willem en Sonja bedankt voor alles en de warmte die we hebben mogen voelen. Dit alles is een dikke kus waard.