Gisteren is er iets fout gegaan in de meterkast.  Er is een kabel losgeraakt en daardoor is er in een keer 400 volt door het huis gegaan.

En niet alle apparatuur kan hier tegen.  Op dit moment hebben we geen wifi/internet, vaatwasser, warmtepomp, zonnepanelen, een aantal lampen en vloerverwarming.

Morgen de verzekering bellen en dan maar zien hoe we als op kunnen gaan lossen. Gelukkig  nog een koelkast en (warm) water dat het doet.  Kunnen  we dat noodpakket van ons toch nog eens een keer uit de kast halen.

Als je zo de informatie bij elkaar zoekt op je mobieltje had het veel slechter af kunnen lopen. In veel huizen ontstaat er brand.

We tellen onze zegeningen.

Even een korte update:  Het is duidelijk dat de vos zich in de buurt heeft genesteld.  Gisteravond heeft hij open en bloot, en vol in het zicht, op mollen gejaagd in het grasveld. Als we geen kippen zouden hebben,  zou het een leuk gezicht zijn geweest.  Nu is dat gevoel een beetje dubbel.

We hebben een buitenren besteld,  die wordt van de week geleverd.  Tot die tijd spelen we om de beurt voor kippenoppas.

Grappig is wel dat de kippen op deze manier erg tam zijn geworden. Ze volgen ons de hele tijd door de tuin.  Wij zijn dus vanaf nu de superhanen. En Boris is licht jaloers dat hij de aandacht moet delen.

Vanochtend is de nieuwe elektriciteitsmeter geplaatst en vanaf dat moment zijn we stroomleveranciers geworden. Het is hier een dag met bewolking  en een beetje motregen, maar dat mag de pret niet drukken.  De batterij is an het opladen en staat op 35%. Aan het net hebben we inmiddels voor 0.1 öre teruggeleverd.  Omgerekend naar euro’s is dat 0.005 eurocent.  Wij gaan rentenieren!!!

Dat geld kunnen we dan goed gebruiken voor het volgende probleem: we hebben een jonge vos in de buurt. Hij/ zij is nu 2 x in de tuin geweest en 1x liep hij/zij met een kip weg.  Dankzij moedige Boris is de dame er nog: hij ging de vos achterna waardoor hij/zij de kip weer los liet. Nu kunnen ze dus niet meer scharrelen,  tenzij wij ze bewaken.

Dat wordt dus de aanschaf van een kippenren 😞

Het wordt een terugkerend ritueel bij ons om aan het einde van de zomer jam te maken.  Eerst eten we ons helemaal gek aan het fruit en tegen de tijd dat we geen trek meer hebben, maar er toch nog genoeg aan de struiken hangt, wordt het jam. Lagom dit keer met maar 4 potjes.

Het werd aalbessengelei deze keer.  Zoals we al eerder hebben gemeld, hebben we het vruchtgebruik gekregen van een lapje grond en daar staan twee zeer grote struiken. En niemand die ze plukken wil. Ja,  dan blijf we toch Hollanders…. het is gratis.

De buurvrouw Appte nog dat de appelopbrengst bij haar heel groot is dit jaar.  Binnenkort kunnen we komen plukken. Dat wordt appeltaart, -moes, -sap, enz.

De “eetkamer” is geverfd.  Beetje rare beschrijving als de hele stuga feitelijk een open ruimte is, maar toch. Het is ineens of we in een oude franse boerderij wonen waarvan de stalmuren zijn opgeknapt.

Wij worden er wel blij van.

De schouw is ook onderweg.  We hadden het idee om iets met felle kandelaars in elkaar te fröbelen. Is naar mijn gevoel half gelukt.

Nog een week vakantie te gaan.  Wie weet komt de ‘woonkamer’ ook nog af.

Bij toeval kwamen we deze wandeling tegen op de website van de gemeente.  De ‘gula leden’ of te wel het gele pad.

Örnsköldsvik ligt aan de kust en om de stad heen liggen vier heuvels. Elk voor zich kun je die bewandelen,  je kunt ze zelfs alle vier op een dag, maar zo gek zijn we niet. Een is goed genoeg. 

Gula leden dus. Een wandeling aan de zuiddoost kant van de stad. Je parkeert even voorbij het centrum in een doodlopend straatje, rugzakje op en kachelen maar.

We hadden lage verwachtingen deze keer. Een soort rondje om de kerk. Het was ook maar zes kilometer.  Maar hoe hoe anders werd het. Door het bos naar boven klauteren om vervolgens op de top te kunnen genieten van het uitzicht.  Voor je gevoel middenin het oerwoud, maar ondertussen steeds stadse geluiden kunnen horen. Ook nu weer allerlei sporen van de ijstijd.

Vandaag als een speer te keer gegaan en alle bomen en struiken geplant. Ziet er erg leuk uit. Vanuit het keukenraam kunnen we zo kijken of het fruit al rijp is.

De komende jaren kunnen we langzaam uitbreiden met nog wat andere soorten.

Volgende project infraroodwarmte in de badkamer… paneel is binnen, nu nog een elektricien vinden die hem op gaat hangen.

Hier komt langzaam de herfst op gang.  De kraanvogels, zwaluwen en ganzen zijn aan het groeperen en her en der verkleuren de eerste bomen al. Tijd voor het aanplanten van bomen. In Furudal waren we al bezig met een voedselbos en dat willen we hier ook.  Zij het dan op wat kleinere schaal.

Dus vanochtend karretje achter de auto geladen en naar het plantencentrum gereden.  (Dat lag niet echt om de hoek, maar oké.) In totaal drie appelbomen, een peer en een pruimenboom gekocht.  Aangevuld met aalbessen (rode, witte en groene), kruisbessen en frambozen. En daaronder komt en laagje aardbeien.

Bessen en aardbeien hebben we volgend jaar al,  appels, peren en pruimen moeten we nog eventjes op wachten. Voor volgend jaar ook weer nieuwe bijen erbij zien te vinden.

We gaan er gewoon voor.  Lekker uitbundig. We zijn gegaan voor een variatie op de primaire kleuren: roodachtig, diepblauw en straks komt daar nog zomergeel bij. En waarschijnlijk een groene bank.

Het kan altijd nog wit of scandanisch pastel…

We zijn begonnen aan nog even een beetje vakantie. We blijven thuis, gaan een beetje klussen en de omgeving verkennen. Vandaag: Stockholmsgata.

Dit natuurreservaat ontstond aan het einde van de ijstijd (zoals bijna alles hier). Na een aardbeving is er een ijsrivier ontstaan (ik denk dat gletsjer de vertaling is van isälv), die een canyon heeft uitgesleten..

De wandeling is relatief kort zo’n 6km totaal, maar zeer de moeite waard.

Morgenvroeg verf kopen voor de woonkamer en heb ik een introductie van de cursus “skriv bättre på svenska”. Een cursus voor mensen die goed genoeg zijn in het zweeds,  maar hun schrijfvaardigheid willen verbeteren.

Nou, dat wil ik wel.