Het einde van mijn cursus nadert. Ik krijg nog een keer les in ‘landschap’ en dan is het tijd voor de eindopdracht. De bedoeling van het schilderen van een landschap is om naar buiten te gaan naar ‘ergens waar je een mooi uitzicht heb’t. In mijn geval betekent dit dat ik tot mijn oren in de sneeuw zit… bij minimaal -10. ik zal wel ergens een beetje moeten gaan smokkelen smokkelen omdat de waterverf waarschijnlijk gaat bevriezen.

Het is me tot nu toe gelukt om alle opdrachten met een ‘goedgekeurd’ af te ronden, dus hoef ik mijn studiegeld in ieder geval niet terug te betalen.

Maandag moet ik een portret inleveren, maar ik kan niet kiezen. Dus als iemand van jullie zin of tijd heeft… ik hoor graag welke je het meest geschikt vindt om in te leveren ter beoordeling; de naturel, de blauwe, of de zwart-witte….

https://www.hemnet.se/bostad/villa-4rum-rattvik-furudal-rattviks-kommun-furudals-bruk-kattingvagen-3-21034858

Vanmiddag is ons huis in de verkoop gegaan. De makelaar heeft goed werk geleverd; mooie foto’s en een positieve beschrijving. 3 uur later was het huis op de site zo’n 300 keer bezocht. 9 december wordt voor de eerste keer open huis gehouden.

Nu is het afwachten en duimen en horen dat het voor een soepel gaat.

Ik dacht dat een update over de verhuizing wel even kon.

De afgelopen weken zijn we een eindje opgeschoten met de eerste taken.  We zijn bij de makelaar geweest en hebben een vraagprijs vastgesteld en de verkooproute. Woensdag zijn de foto’s gemaakt en morgen komt de meneer met de drone langs om foto’s van het terrein te maken.  Dan gaat het huis volgende week op Hemnet. Dit is de Nederlandse Funda. De makelaar gaf aan een goed ‘magkänsla’ te hebben.  Daarom wil hij nog voor de kerst een open huis houden.  Dus halverwege december is de eerste ‘vissning’. De truc hierachter is dat je potentiële kopers allemaal tegelijk laat komen in de hoop dat ze zien dat er veel gegadigden zijn en dus snel en veel gaan bieden.  In Zweden werk je met een vanaf prijs. En daarna is het wat de gek ervoor geeft. Wij hebben bewust de prijs wat hoger gezet dan we er minimaal voor willen hebben. 

De woningmarkt in Zweden loopt niet heel erg fantastisch en er wordt veel onder de vraagprijs geboden.

Het tweede dat is gelukt is een huurappartement te krijgen de lokale woningbouwvereniging in Ö’vik. Het is een 1-kamerflat van 40m2 met keuken. Dus we kunnen weer een wens afvinken: wonen in een tiny house. Ik trek er eerst in, en afhankelijk van hoe het met de verkoop en aankoop van huizen gaat, trekken John en Boris erbij in. Gasten moeten we nog naar even over nadenken op welke stoeptegel zij kunnen slapen.

Het opruimen gaat ook goed.  Morgen gaat het derde aanhangertje naar het grof vuil. Nog eentje te gaan en dan is alle oude troep van ons (en onze voorgangers) weg.

Deze week hebben we ook een lonelöfte gekregen. Dit heb je nodig om op een huis te mogen bieden.  De bank bepaalt van te voren hoeveel je kunt bieden.  En als je dan de bieding hebt ‘gewonnen’ bepaalt de bank weer of zij het dat bedrag ook waard vinden. De huisjes waar wij nu stiekem naar gluren vallen ruimschoots binnen het budget.

Omdat we zo’n 400 kilometer verderop gaan, is het handig om kritisch te kijken wat wel,  maar vooral wat niet, mee te verhuizen. Dozen die we in Zweden nooit hebben uitgepakt horen dat in ieder geval niet bij.

Genoeg reden voor….

“Als men eenmaal zijn wortels heeft doorgeknipt wordt het een volgende keer gemakkelijker.”

En nog al gedragen zin om te zeggen dat we “het nog een keertje gaan doen.” We pakken onze tassen weer in en gaan naar een nieuwe plek in Zweden. En we gaan het weer doen met alle onrust die het meebrengt.

We wonen nu prachtig en mooi en hebben een fijn huis maar toch triggert iets. En dat iets is de lokale buurtvereniging die alles bepaalt voor het hele dorp. En met een aantal dingen (aanleg parkeerplaats,  nog meer lantaarnpalen en dronken gastarbeiders) waren we niet gelukkig.   

Dus zijn we gaan fantaseren en dromen over wat dan. En toen kwamen we op een pakketje van eisen. Vrijer wonen, ietsje minder lang winter en dichter bij de kust. Zodoende kwamen we uit bij de regio Höga Kusten: de hoge kust.

Dit is ’s werelds hoogste kustlijn en  werelderfgoed van Unesco. Het ligt aan de oostkust van Zweden en een stukje noordelijker.

De stand van zaken nu is dat Richard werk heeft gevonden en 01.01 daar gaat beginnen.  Als dan het huis hier verkocht is komt John ook die kant op. En wordt de nieuwe pensionada.

We gaan naar de regio Örnsköldsvik, waarvan wordt gezegd dat het de mooiste plek is voor ‘frilustsliv’ en de tweede stad van Zweden waar je de hoogste levenskwaliteit krijgt voor je geld.  Goede vooruitzichten dus.

We gaan de komende twee maanden alles in gang zetten en alvast genieten van de voorpret.

In Zweden heeft iedereen tot en met 60 jaar recht op studiefinanciering. Deels lening, deels gift. Omdat de tekencursus die ik volg 50% deeltijd is heb ik er ook recht op. Ik ben alleen voor de gift gegaan en dan krijg je een x-bedrag per maand. Er hangt veel bureaucratie om heen en het duurde even voordat ik alles snapte, maar uiteindelijk kreeg ook ik mijn centjes op de rekening. Genoeg om een schildersezel van te kopen. Dus vanaf morgen kan ik rechtop zitten/ staan wat echt wel een fijnere ervaring is dan over je papier gebogen hangen.

Nog maar even dromen dat het resultaat ook beter wordt.

Waarschijnlijk blijft er nog een beetje over. Geld dat ik ga besteden aan een volgende cursus. Ik vind dat tekenen dus echt waanzinnig leuk om te doen.

Vandaag volgende week wordt er vorst en sneeuw verwacht. Nu zal dat nog niet direct betrekken dat de winter is aangekomen, dat gaat hopenlijk nog wel effies duren. Het is waarschijnlijk wel slim om dat wat nog groeit en bloeit naar binnen te halen. Dat hebben we zojuist gedaan. En wat is de overgrote verrassing: ZOETE AARDAPPEL KAN IN DE KAS IN ZWEDEN.

Ik geef toe dat we aan de vorm en de maat nog even moeten werken (waarschijnlijk minder diepe potten). Geinig is het wel. We hebben nog 2 bakken staan, wie weet wat dat oplevert.

Dus volgend jaar… iedereen… koop twee eko zoete aardappelen… hak ze in 2en en laat ze wortelenen in het water. En als ze groot genoeg zijn, hup naar buiten. Je krijgt hele lang ranken met een soort van klimop blad, maar dus ook bataten.

En maar weer direct begonnen aan een nieuw experiment. Het schijnt dat wanneer je de toppen van tomatenplanten weet te laten overwinteren, op water en later aarde, je volgend jaar een voorsprong hebt dan bij zaaien.

Vanochtend vroeg weer een poging gedaan onze voetstap minder groot te maken. We hebben een poging gedaan om eigen schoonmaakmiddelen te maken. Gewapend met twee boeken, azijn, bicarbonaat, marseillezeep, citrusvruchten en geurolietjes (uiteraard eco allemaal) zijn we aan de slag gegaan met allesreiniger, wc-reiniger en kalkverwijderaar als resultaat.

Of het geslaagd is weten we nog niet. De kalkverwijderaar moet nog op ‘geur’ komen, de wc-reiniger is wel erg dik. Ondanks dat azijn een scherpe geur heeft, ruikt alles vrij aardig.

Maandag wordt de dag van de waarheid. Dan is het badkamer- poetsdag dus gaan we testen of en hoe schoon en fris de boel wordt.

Trädgårdstider is een programma op de zweedse tv dat je kunt vergelijken met “eigen huis en tuin” van RTL.

Hier gaat het dan om vier personen,  een kok, een hovenier,  een archtiect en een bloemist. Met elkaar knappen ze gezellig een tuin op een delen weetjedatjes. En van die weetjes was dat je bloemen kunt drogen met kattengrit. Dus hop, maar de winkel,  10 kilo aangeschaft en de dahlias gekortwiekt. Na een week zouden de bloemen droog zijn en dan “kan je de hele winter binnen genieten van je zomerbloemen”. En ik geloofde het ook nog.  Vandaag de eerste bloemen opgegraven…

Nou, als ik daar midden in de winter vrolijk van moet gaan worden…. de stelen hangen er nog net aan,  maar in een vaasje? Dat gaat hem niet worden.

Maar voor alles is een oplossing… heel Holland, oh nee, Zweden bakt.

Ik ben allen bang dat die het niet gaan redden tot de winter om mee vrolijk te houden.

Inmiddels is hier de herfst onderweg.  De eerste nachtvorst is geweest (vandaar dit dahliaverhaal). Nu kunnen we alles nog redden met vliesdoek maar niemand weet voor hoe lang. In de kas zijn de paprika’s en meloen nog niet klaar. Duimen maar, dat het voorlopig alleen maar nachtvorst blijft.

Tekencursus

Inmiddels 5 weken onderweg met de tekencursus. Het gaat met een sneltreinvaart dit bijna niet bij te benen is: basisvormen, schaduw, perspectief en emoties waren de thema’s.  En dit kan ik dan al…

… een beetje.

Eindelijk weer eens een droge en redelijk zonnige dag. Het hele jaar door hebben we planten verzameld, gekregen, gezaaid en uitgegraven voor onze eigen prairieborder.

We wilden een verwilderde tuin waar allerlei beesten zich thuis zouden voelen. We waren al beginnen met minder maaien. Helaas lukte het inzaaien niet goed en kwam er nauwelijks wat op. Dus nu een poging met direct planten.

Het kan een jaar of 5 duren voordat het echt een goede border is. We gaan het wel meemaken.

We kunnen weer een projectje afvinken.

Zweden is aan zijn laatste vakantieweek begonnen. Deze week moeten de leerlingen hun boeken ophalen enzo en afhankelijk van de kommun hebben ze nog een aantal dagen (of niet) vrij. Zoals ik, vandaag, mijn cursus is begonnen en ik heb ingelogd, mezelf voorgesteld en dat was het. Volgende week dinsdag eerste les. Omdat ik studiegeld van de overheid krijg voelde ik me er wel een beetje lullig onder. Aan de andere kant, ik heb niet gejokt.

Vanmiddag uitgebreid met Boris aan de wandel. Het is eindelijk wat droger en warmer. En dan zie je dat de natuur aan zijn laatste sprintje gaat beginnen. Overal, maar dan ook werkelijk overal duiken bessen en paddestoelen op. En juist door de vele regen zijn het er veel.

Op mij heeft het een beetje een melancholisch effect. De zomer stopt, de herfst is onderweg. En dat is in deze omgeving fantastisch. Eerst eind augustus het skördesfeest (oogstfeest). En dan wachten op de nachtvorst. Vanaf dat moment breekt er meestal een droge periode aan met veel zon. (Inshallah). Alle muggen zijn doodgevroren en overdag is het 15+ en lekker zonnig. Fantastische tijd om op plekken te komen waar het anders niet te doen is… moerasgebied.

Dat het dan ook weer donker en winter wordt denken we nog naar even niet aan…