De eerste bewoner is in de vijver getrokken! Vanaf nu maakt het helemaal niet meer uit of de vijver mooi is of niet. Hij (of zij of het) doet waar die voor gemaakt is…. mångfald i trädgården. Meer natuur in de tuin. En dat het gelijk een kikker is… die zie je hier niet zo gek vaak.

Er zijn ook vogels, kwikstaartjes, die regelmatig langskomen om te drinken en wat muggetjes weg te knabbelen.

Helemaal leuk en het harde werken meer dan waard!

Vandaagis het midsommar in Zweden. Een van de hoogtepunten voor veel mensen. Eten, zuipen, paaldansen, je wilt het allemaal liever niet zien. Aan ons gaat de lol in ieder geval volledig voorbij. Het hangt vast aan tradities en rituelen en dat is waarschijnlijk leuk wanneer je erin bent opgegroeid. Even een voorbeeldje: ons dorp is het enige gehucht in het land dat kransen van waterbestendig crêpepapier maakt. (En daar zijn ze trots op). Er worden elk jaar 17 kransen opgehangen. Dat is het aantal kinderen dat hier woonde toen men aan het midzomeren is geslagen. Het werkelijke aantal kinderen in het dorp is precies 0. En dat staat dan weergelijk aan het aantal kransen waaraan wij hebben meegewerkt.

En ik jok een beetje over dat het alleen maar tradities zijn. De eigenaar van de lokale supermarkt, fitness en benzinepomp heeft een treintje gekocht (zo een die je in toeristische oorden ook wel tegenkomt). En vandaag haalde en bracht het treintje de mensen uit het volgend dorp. Wat een lol!

Wij zijn echter gewoon verder gegaan met de vijver en het verven van het huis. En dat is best hard werken omdat het nog steeds redelijk tot zeer warm is. De vijver zelf is bijna klaar; het water zit op het niveau wat we het hebben willen, de eerste plantjes staan erin en de volgende lading is besteld. Vanavond de kaatste lading kiezelstenen uit de rivier gevist. Nu wordt het zaak om het moeras er omheen te gaan aanleggen… wordt nog wel even een dingetje omdat we best een aardige hoogte moeten overbruggen.

Volgende week wat meer foto’s van de veranda als dieaf is. (Wordt erg mooi vind ik persoonlijk).

Vandaag begonnen aan een klus waar (ik in ieder geval) tegenop wordt gezien: het schilderen van het huis. Lang getwijfeld over de combinatie van kleuren waarbij we steeds heen en weer gingen van geel naar groen. Toen er van de winter visite was werd geel geadviseerd. En dat is het geworden.

We nemen de hele zomer de tijd om het huis opnieuw in de verf te zetten met de kleuren rood, geel en grijs.

Ook het nieuwe kippenhok is gearriveerd en wordt in elkaar geschroefd. Daarna krijgt het dezelfde kleuren als het huis en kunnen we de dames weer verhuizen…

In principe wordt het alleen een nachthok en kunnen ze overdag gaan scharrelen.

Het zweeds woord zelf is wel grappig, ” en wärmebölje”; een warmtebult. En daar zitten we dan op dit moment ook middenin. De teller tikt dagelijks ruim 28 graden aan en dat voelt als heet. Te heet eigenlijk om tussen 11 en 20 buiten te zijn. Op deze hoogte wordt het niet echt meer donker nu en dus blijft het tot diep in de nacht warm.

Het heeft een paar nadelen: muggen en knoetjes, van de bessenstruiken en fruitbomen drogen de blaadjes op een vallen eraf, Boris is niet vooruit te branden en zo’n we bijna door het regenwater heen (voor de kas).

Maar het heeft ook voordelen: zomerkoninkjes uit Zweden. En dus moest er iets gebakken worden….

Het blijft warm de komende weken, misschien zelfs maanden. “Ze” hebben het er over dat er regen in de maak is. Maar waar dan?

We zijn weer aan een nieuw project begonnen en dat is de aanleg van een natuurvijver(tje) van 4,5 x 7,5m. Omdat het op een heuveltje ligt moesten we her en der wat bijknutselen om alles horizontaal te krijgen.

De bedoeling is dat vooral vogels en insecten er gebruik van gaan maken. Het idee hebben we geleend van YouTube en we hebben het alleen wat dieper gemaakt zodat de kikkers diep genoeg kunnen duiken in de winter (en dus niet doodvriezen). Folie is besteld en bijna onderweg, planten bestellen we vanmiddag, de takken en kiezelstenen gaan we een dezer dagen oppakken bij de rivier.

We houden jullie op de hoogte.

Een update van de kippenoorlog. De 3 oudjes zitten apart in een in elkaar geknutseld hok. Ze zijn er nog niet heel content mee dus we hebben nog maar niet verteld dat ze over 2 weken weer moeten verhuizen. De nieuwe groep is een stuk rustiger geworden dus die kunnen we proberen wat tammer te krijgen zodat ze later ook kunnen gaan scharrelen in de tuin.

Ik geef het toe, ik ben een trut. Doordat een aantal mensen aan het verhuizen zijn geslagen is ons kippenbestand uitgebreid. Eerst kwamen er 3 bij (1 daarvan is dood, 2 zijn verdwaald en nooit meer teruggekomen). Afgelopen zaterdag heeft een collega van John hun 5 kippen en een haan afgegeven. En sinds die tijd is er stront aan de knikker. Het botert niet in ons nieuwe samengestelde gezin.

De haan is zeer overheersend en onze 3 oudere dames zijn als de dood voor hem. Ze komen hun hok niet meer uit een zitten al 3 dagen binnen. Erger nog… de “twee zwartjes” zitten in een hoekje in hun eigen vuil stil te wezen. Dat ziet er zo zielig uit!!! Daar moest en oplossing voor komen. En die kwam al gauw.

Morgen gaan we een noodoplossing maken. We halen de drie kippen weg bij de rest en knutselen een hok in elkaar bij de schuur. Daar moeten ze dan blijven tot hun nieuwe hok (over 2 weken) komt en kunnen ze daar opnieuw wennen. Het voordeel voor deze oudjes is dat ze vrij los kunnen lopen en in de winter mogen ze met hok en al de kas in. Weg schuldgevoel (bijna dan).

Een scheiding van tafel en bed.

Gisteren aan het einde van de middag weer thuis gekomen uit Nederland. Was erg fijn om er geweest te zijn. Vandaag de gekochte en gekregen spulletjes uitgepakt en naar de plaats van bestemming gebracht. En geplant/verpot natuurlijk.

“We kunnen weer tekenen en schrijven”

De komende dagen nog zaadjes van “de tuinkabouter” zaaien. En dan kunnen we de nieuwe borders gaan graven. De geel-paarse border gaat verhuizen naar een zonniger plek. Waarschijnlijk in etappes. De zaden gaan dan later in het jaar de grond in.

Ik weet wel waar ik deze zomer mee bezig ben.

… de bloemen- en groentenplantjes.

Morgen gaan we “op Holland aan” voor een bliksembezoek. Het wordt weer een hele onderneming. Eerst twee dagen heen (1700 kilometer enkele reis). Paar dagen Zeeland, tussenstop in Voorburg /Lelystad en dan weer twee dagen in het noorden en weer twee terug. Wederom lukt het niet om iedereen te zien wie we graag zouden willen zien. En elke keer voelt het lullig om de keuze te maken.

De buurvrouw past op de kippen en geeft de kleine plantjes in de keuken water en nog een paar die buiten staan.

Eén ding aan deze trip is een beetje sneu. Het weer is hier al een paar dagen goed en wordt alleen nog maar beter. Alle bomen en struiken staan op knappen en ontluikt de komende dagen. En dat zijn we dit keer niet bij. Het voelt extra sneu omdat het zo lang koud bleef en de sneeuw nu pas ( bijna overal) weg is.

“Het vrije luchtsleven”. Een doorsnee Zweed doet zijn wandelschoenen aan, pakt een paar worstjes en broodjes in en gaat wandelen tot ze een BBQ-plek tegenkomen. Daar stoken ze een vuurtje, grillen hun worstje en gaan weer op huis aan. Nee, dan Zwederlanders: die laden twee auto’s vol met eten, rijden naar een mooie plek, installeren de boel een steken hun fikkie aan met eigen meegenomen hout. En grillen maar!

Om even de overdrevenheid aan te geven: cevapcici met pitabroodjes en knoflooksaus, tarwesalade ala John, kladkaka, chorisoworstjes, ijskoffie, gewone koffie, vruchtentaart, chocoladebrood, vruchtensalade met yoghurt, en tosties. Gecomplimenteerd met 4 luie ligstoelen.

Zoals je kunt zien is het meer nog bevroren, er waren zelfs nog mensen aan het schaatsen (met worstjes?). Maar het was heerlijk zonnig en 17 graden. Terwijl ik dit schrijf zitten we op de sneeuw te wachten die een koude week aankondigt. Ook leuk zullen we maar zeggen:-(

Het ging zo goed. De afgelopen week steeg de temperatuur elke dag met een paar graden, de sneeuw was aan het verdwijnen en de eerste hoofdjes van de plantjes waren te zien.

Vandaag had John zijn parttime dag en dus konden we er weer “ouderwets” op uit. Een rondje van 13 kilometer door landbouwgebied en door de beboste heuvels, een uurtje zuidelijker om zeker te weten dat er geen sneeuw was. Heerlijk om weer te kunnen struinen en buiten te kunnen zijn!!!

In de middag bij de bijen gekeken. Er zijn er velen die de winter hebben overleefd. Op één raam zat nog voldoende honing, dus dat zat wel goed. Het voordeel als bijen de eigen honing als voedsel kunnen gebruiken is dat ze veel minder vatbaar worden voor ziektes en dus veel gezonder zijn. En dat was duidelijk te zien… er lag maar en klein stapeltje door bijen en zeker 3000 hebben de winter overleefd.

Wat wel een klein probleempje was, was dat de die dode bijen voor de ingang lagen. Omdat de dames niet meer naar buiten konden hadden ze een eigen uitgang gecreëerd. Nadat de boel was schoongemaakt waren ze lichtelijk geïrriteerd dat ze weer gewoon door de voordeur moesten. Maar na een uurtje was de ook dat weer opgelost en de rust weergekeerd.

Morgen nog een laatste dag mooi weer. We gaan met zijn vieren grillen aan het water in Orsa. Onze inbreng: Cevapcici met eigen gebakken pitabroodjes en knoflooksaus, chorizoworstjes, een salade op basis van tarwe en zoete aardappel (erg lekker) en kladkaka ( een soort chocoladetaart). Maar aan de geluiden te horen uit de keuken zou die laatste wel eens niet door kunnen gaan.

Het weer voor volgende week? Sneeuwbuien!!! Aan het einde van de week wordt het alweer warmer = +10.