Aan de vogel geluiden kun je horen dat het zomer wordt. Her is een gefluit en getwitter van je welste. De haan en de kippen doen net zo hard mee. Drie van hen slapen buiten op het dak en drie in het nachthok. Gezellig hoor want om vijf uur begint meneer de haan al te kraaien.

Vandaag ook een ander geluid. Een jonge merel die of uit nest was gevallen of er door zijn ouders eruit gegooid.

Hij of zij kijkt wel een beetje beteuterd maar had geluid voor zeker drie vogels. Luister maar naar het filmpje.

Project drie ook al weer klaar.

Soms zijn de dingen in je hoofd mooier dan ze uiteindelijk worden. Onze ‘kroonluchter’ is er een van.

Het was in ieder geval een leuk projectje om te doen.

Overdag hebben we een spuuglelijke spin aan het plafond, maar ’s avonds  mooi feestelijk licht.  Beetje jammer dat de zon nu nauwelijks nog ondergaat en we dus geen lampen aan hebben in huis. Ergens in september wordt het volop genieten.

Fn ja, met ons weet je het nooit. Het kan altijd weer anders.

Goed dat het vandaag een regenachtige en wat frissige dag is, zo kunnen we door naar onze volgende projecten. Vandaag gaan we een kroonluchter maken van stokken met kerstverlichting. Een ideetje geleend van YouTube.

We hebben nu de takken verzameld en de bast geschild. Straks gaan we ze aan elkaar zetten.  En later vandaag de lampjes eraan bevestigen. Ik zal nog een foto maken als het klaar is.

En get volgende is, als het goed is, het begin van de eerste grote border die we dit jaar willen gaan aanleggen. Planten zijn in Zweden reteduur dus hebben uit Nederland een zakje prairiezaad laten invliegen (ok dan John zijn broer en schoonzus hebben ze mee genomen). Dit zakje zou goed voor vijf vierkante meter wanneer je het uit zou strooien. Maar wij denken slim te zijn door elk zaadje individueel op te kweken. Hiervoor hebben we 1400 composteerbare plantzakjes gekocht. Dit vullen we met potgrond en dan in elk zakje en zaadje. Arbeidsintensief, dat zeker,  maar wel geinig om te doen. Als het goed gaat kunnen ze in september de grond in en hebben we volgend jaar en border om je vingers bij af te likken.

Om een beetje orde in de chaos te scheppen hebben we een lijst gemaakt van nieuwe projecten. Eén van de projecten is een deel aan de moestuin toevoegen. Dit project is klaar.

Voldoende ruimte voor diverse kolen, aardbeienbed en diverse bonen. Nu nog even wachten op het zomers zonnetje.

Al een poosje niets geschreven op dit blog. Dat heeft voor een deel te maken met dat we niet zoveel meemaken. Afgelopen week veel rustig aan gedaan en ziekenhuisbezoek. En het weer werkte ook niet mee; koud en winderig. Maar nu gaat het langzaam de betere kant op. In ieder geval is de weide naast het huis in bloei gekomen.  Maskrosor of te wel paardebloemen overal. En dit wordt gedurende het seizoen alleen maar mooier.

Uit het zweeds vertaald is een paardebloem een roos (ros) voor kruipende insekten (maskar).

Geprobeerd mooie foto’s te maken en dit is half gelukt.  Wel een mooie foto van euphorbia. Die wilde ik jullie niet onthouden.

De afgelopen dagen waren mijn broer en zijn vrouw te gast in Zweden. Het was hun eerste keer en zodoende hadden wij een klein programmaatje gemaakt.

Dag 1: boottocht naar Ulvön.

Lekker geluncht en een beetje gewandeld.  Boris was bij de hondenoppas en had het ook naar zijn zin. Het weer was prachtig.

Dag 2: winkelen bij Natur kompaniet.

Mooie winterjas (sen) gekocht. Nog even de stad in geweest en ’s avonds spelletjes gedaan. Het oude en welbekende triominos. Gezellig.

Dag 3: rondje langs de grote winkels en tuinklus.

Wat truien gekocht. Boodschappen voor dag 4 en nog veel meer.

Bij thuiskomst de grote klus aangepakt. Kippenren verhuizen. Ging prima en makkelijk. Kippen zijn er blij mee en wij ook.

Kippenren stond eerst links en nu rechts. Harde werkers en het hok is vos zeker.

Dag 4 en laatste uitje: wandelen en grillen.

Bij het prachtige meer en vol op zon en wind was het heerlijkgrillen. Een succes. Heerlijke worstjes en wraps.

De berg op wandelen was een  uitdaging maar iedereen is boven gekomen. Toppie.

Nu is de visite weer onderweg naar Nederland en morgen komen ze weer thuis. Het is gezellig geweest. Bedankt voor het lekkers en natuurlijk het mooie koffiezetapparaat. We gaan ervan genieten.

Het welkome bezoek van de broer van John en zijn vrouw,  zorgde voor vier extra armen en hiermee konden we de kippenren verhuizen. Eindelijk!!!  Een aantal weken geleden hadden we de vijver al dichtgegooid en een deel van de grond afgegraven.  Vandaag was het dan D-day.

Nu is de ren op zeker “vosproof”. We hebben een stuk gaas aan de buitenkant gelegd, met extra stenen eromheen, zodat de vos zich er niet onderdoor kan graven.  En wij hebben er een zonnig stukje tuin bij gekregen, met zonder onkruid… Komende zomer gaan we hier een eerste border aanleggen.

Zoals het goede Zwedenaren betaamd, zijn we begonnen met de aanleg van een wintervoorrad hout. 15 kuub en dat moet genoeg zijn voor minstens een jaar. Het is nogal een klusje: het hout ligt bij de buurman op de oprit. Dit omdat zowel de chauffeur als de buurman dachten dat het bij ons niet zou passen. (verkeerde inschatting van hunnie.) Dus moeten we nu steeds met ons aanhangwagentje heen en weer om een lading op te halen. Vervolgens moet het opgestapeld worden zodat het kan drogen. En ergens deze zomer moeten we een nieuw houthok in elkaar knutselen dat iets dichter bij het huis komt te liggen.

Vandaag ook tijd gemaakt om een wandeling te maken. Het wordt hier nu (eindelijk) voorjaar en dan ben je gek als je niet naar buiten gaat.

Gewandeld op een van onze favoriete plekjes: Gullvik. Dit is een natuurreservaat vlak langs de kust.

Dus ook maar even een selfie op de berg genomen.

Gisteren maar weer eens aan een nieuw project begonnen: vierkante-meter-tuinieren. Dit is een manier van tuinieren die tijd, energie en ruimte bespaard. Wij gaan er nu vast aan beginnen om voorbereid te zijn op later. Dus op hoge leeftijd alsnog verse groenten kunnen verbouwen omdat je niet meer hoeft te bukken.

De bakken hebben we gekregen van de buurman. Hij helpt ook met ze op de juiste plaats  te zetten.

Het zijn er in totaal 6.  Volgens de vierkantemetertuinigids heb je er 4 nodig voor 1 seizoen eten met 2 personen. We hebben dus wat plek over.

Het wordt wel een langer termijnproject. Nu eerst even wachten tot het warmer wordt.  Dan kunnen we de bakken zwart verven (trekt warmte aan) en vullen met de speciale viekantemeter grond.

Als dat is gebeurd gaan we in het najaar de bakken waterpas zetten. Je zou zeggen waarom doen jullie dat niet gelijk. Door het smeltwater is de (grondwater)bron onder de tuin enorm opgezeten en duwt de grond omhoog. Dit gebeurt elk jaar,  dus is op zich niet bijzonders. Als het water is gezakt komt de buurman met zijn tractortje langs en gaan we een dagje passen en meten.

We dachten dat het een leuk idee was om donderdag de medewerkers van het ziekenhuis te trakteren en daarmee te bedanken voor de goede zorg die ze bieden. En we dachten dan aan kleine, mooie taartjes. Omdat we dat nog niet eerder hadden gedaan hebben we vanochtend ‘geproefbakt’.

En dat is dan nog niet zo gemakkelijk. Het zandtaartje kwam niet uit de vorm, de vulling ging niet door de spuitzak en de merengue werd te bruin. Ze smaken overigens wel erg lekker.  We hebben nu nog twee dagen de tijd om te besluiten wat we doen.  Dit,  of toch maar een ouderwetse appeltaart.  Want die lukt altijd.