Je zou denken dat die zwedenaren goed zijn voorbereid op de wiinter.

Niets is minder waar. Vanochtend lagen twee auto’s in de berm en nu gaan we al een tijdje nergens heen.

In de file in het mijden van niets naar nergens

Vannacht is de winter in “ons” deel van Sverige aangekomen. Precies op de dag dat het is voorspeld. Het gaat vandaag en morgen vriezen en sneeuwen in het hele land, maar het verdwijnt ook weer. Aan het einde van de week is het gewoon weer boven nul.

Vandaag samen met Arwen naar de zomerboerderij geweest. Ik werk buiten de zomermaanden 80% dus heb ik één dag in de week vrij om de buurt te verkennen.

Arwen geniet altijd van een stukje rijden en het is ongeveer 10 kilometer naar Ärterråsen. De boerderij is nu gesloten, dus we waren helemaal alleen. Wij hebben genoten van het uitzicht en de uitkijktoren.

Samen een kopje koffie gedronken en foto’s gemaakt van alle oude boerderijen. In de zomer kun je er een stuga huren. Je kookt op hout en je toilet staat buiten. Al met al was het prachtig, waarschijnlijk komen we in de winter nog een keer terug. Dan kun je de sneeuw zien liggen en mijlen ver kijken.

Vandaag stonden onderstaande foto’s op het web. Ze zijn genomen in ons dorpje. Wat ons niet lukte….

Kom net terug van een laatste rondje met de hond. Zie ik in de verte licht branden. Een soort van voetbalveldverlichting. Kijk ik nog even op de app en ja hoor het noorderlicht. Dus direct weer naar buiten en het donker opgezocht. En voor de rest zou ik een dichter of een romanschrijver moeten zijn om te beschrijven wat we zagen. Een groen gordijn in de lucht. Langs zwaaiende rookslierten . Dansende mist. Groene nevelslierten. Diamantschaduw. Zo mooi. De hele tijd verwacht je dat het noorderlicht ook geluid gaat maken, maar dat gebeurt niet. Geprobeerd het op video vast te leggen, maar dat werd het niet. Dan is de wereld ineens weer een stuk groter en mooier dan ik steeds heb gedacht.  Wat en waanzinnig fenomeen.

Vanochtend naar de bibliotheek gereden om leesvoer op te halen. De bibliotheek zit in het “kulturhus” waar ook een expositieruimte is. Vandaag zag ik werk hangen waarvan ik dacht “zie je wel die Zweden hebben best humor”. Wat je dan nog even moet begrijpen is dat het dalapaard hier een zeer hoge waarde heeft op cultureel gebied… daar doe je niet zo maar wat mee…

Een dalapaard anno 2018

Beeware.. een schilderij met echte bijen..

En een paar dode kindjes in “couleur local”

In een appje dat ik kreeg van een trouwe volger van ons avontuur schreef ik dat het hier nu zo ontzettend mooi is Ik beloofde ook een foto te maken en terug te appen. Nadat ik de foto’s maakte dacht ik: maar waarom niet aan iedereen laten zien dat het hier zo mooi is. Toch Rita, deze is speciaal voor jou!