Nieuw experiment hier in Zweden. We gaan een poging doen om verse groenten te kweken in huis deze winter.

We hebben een oude kast omgeknutseld en groeilampen gekocht. Straks oude zaadjes van vorig jaar planten en dan maar wachten en hopen dat we met kerst verse sla hebben.

Het enige risico dat ik zie is dat we binnenkort de politie op de stoep hebben staan omdat ze denken dat we een wietplantage zijn begonnen.

Vandaag nu beiden 80% en hebben Vandaag tijd voor leuke dingen. Vandaag zijn we naar het dichtstbijzijnde wintersportgebied gereden om ons te oriënteren op welk abonnement we zouden kopen: langlaufen, afdalen of allebei? Het eerste spoor was al open met sneeuw bewaard nog van vorig jaar. Langlaufen was dusdanig prijzig dat we niet zagen hoe we dat er uit konden halen. Afdalen was wel goed te doen, maar we hebben nog geen uitrusting. Dus dit jaar skikleding plus huren en volgend jaar ski’s plus kaart.

Met andere woorden… niets gekocht… wel een beter parkeerplek gevonden om te langlaufen… Het is vroeg donker vandaag.

Bij thuiskomst was de kip dood. 😦

Als eerste: het is officieel winter hier, sinds afgelopen woensdag. De temperatuur is niet meer boven nul geweest. En sinds vrijdag is het gaan sneeuwen. Er ligt een paar centimeter. Gek hoe snel je went aan iets. Het voelt nog niet echt als winter en het is maar een paar centimeter sneeuw, dus mijn hoofd zegt dat het wel weer weg gaat. Het jaargemiddelde voor sneeuw is hier 15/11, dus een paar dagen te vroeg.

Zorgelijker is dat we weer een zieke kip hebben. Deze keer lijkt het een soort longontsteking te zijn. Het lijkt wel of de kippen veel meer te lijden hebben van het klimaat. Of wij zorgen heel erg slecht voor ze. In de twee jaar tijd dat we hier kippen hebben is ruim de helft dood gegaan. De kans dat deze het overleeft is ook niet zo heel groot…. maar zij is nog te goed om “geholpen te worden,”.

Voor nu wachten we het maar even af. De andere vier zijn in de rui geweest en hebben het ok overleeft. We gaan het zien

Vorige week is de wintertijd ingegaan en dat is te merken. De donkere winterdagen zijn gearriveerd. On half vijf is het donker en daar gaat tot de kerst nog een uur vanaf.’s Ochtends wordt het tegen acht uur licht. En je raadt het al, ook daar gaat nog een uur van af. Voor onze relatie met de kippen betekent dit dat die ernstig afneemt, omdat we ze alleen in het weekend zien scharrelen, en dus een beetje kunnen bijvoeren. De kas is inmiddels bevroren. Vannacht was het minus acht. Nog geen winter hoor!!! Om het winter te kunnen noemen moet de temperatuur ook overdag onder nul blijven (vijf dagen) en dat is het nog niet. Alhoewel dart niet lange meer gaat duren.Vandaag het kippenhok winterklaar maken, oud zaagsel eruit, nieuwe dikke laag erin. We hadden al een deel geïsoleerd. Daarna de fruitbomen inpakken voor de winter en zorgen dat we weer op tijd bij de open haard zitten. Uiteraard met kaarsjes aan.

Langzaam aan wordt het herfst en de winter komt eraan. We hebben een aantal dagen doorgebracht in Stockholm. Dat zijn één van de dingen die je wat makkelijker kan doen zonder een hond.

Stockholm ligt op meerdere eilanden dus er is altijd wel water in de buurt. Voor mij was het de eerste keer. Richard is vaker in Stockholm geweest voor zijn werk/utbildning.

In Stockholm hebben ze een blauwe metrolijn met allemaal stations met kunst en dat ziet er mooi uit. We hebben ook nog een borrel gepakt in het hoogste punt van Stockholm.

Al met al zeker de moeite waard. We kunnen er weer tegen aan en maandag gaan we weer aan het werk.

Voor het eerst weer een berichtje na een tijdje stilte. Op en of andere manier is er zonder Arwen niet veel aan om er op uit te gaan en te posten waar we mee bezig zijn.

Vandaag was een dag dat we, zelfs met Arwen erbij, niet echt naar buiten waren gegaan. Vandaag om een uurtje is tien is het begonnen met sneeuwen. En het is niet meer opgehouden. Het is een vorm van natte sneeuw, blöttsnö zeggen ze hier, dus waarschijnlijk morgen weer weg.

Inmiddels weet zo’n beetje iedereen het wel… wat ik het fijnste vind aan het wonen in Zweden is dat de seizoenen zich zo duidelijk aftekenen. Ik weet niet of je het wilt weten…

langzaam maar zeker komt de herfst eraan.

Helemaal in het noorden van Zweden is in de bergen de herfst op 2 plekken vastgesteld. Nu is er natuurlijk geen houden meer aan. Het staat in de krant, er wordt aangegeven wanneer de herfst bij jou in de buurt komt en mensen maken opmerkingen over het veranderde seizoen. Bijvoorbeeld gisteren zei iemand dat wanneer de wilgenroos zaad ging vormen was het tijd om weer naar school te gaan…

Herfst is het hier wanneer, vijf dagen op rij, de temperatuur onder de 10 graden blijft. En naar verwachting is dat bij ons in Furudals bruk 15 september.

Nog een aantal redenen om te begrijpen dat het herfst wordt. De lokale supermarkt houdt ijs-uitvekoop dit weekend, het is vioolfestival in het dorp dit weekend (niet te pruimen zo akelig om aan te horen) en vanochtend viel het me op dat de kraanvogels zich aan het verzamelen zijn voor hun tocht naar het zuiden. Ik heb er een foto van gemaakt, maar veel is er niet op te zien. Zeker 50 vogels met hun jong onderweg naar warmere oorden.

Wat gaat ervan nu gebeuren? Het gaat vaker regenen. Het wordt nu om 22.00 donker en dat gaat per dag 2×3 minuten af tot 21 december. De oogstfeesten komen eraan en de kerstmarkten. En natuurlijk schaatsen, langlaufen, skiën, open haard. Maar eerst nog 15 september afwachten of het in het kader van klimaatverandering alles nog wel op schema gaat.

Vorig jaar was het zo droog dat de bosbessen verdroogd waren. Nu heeft het af en toe geregend en de oogts is beter.

De oogst uit de kas en de groetentuin is ook begonnen. De komkommers zijn klaar en de paprika’s doen het goed. Ondertussen ook al een courgette gegeten.

Zo, even een kort berichtje.

Arwen is gegaan zoals ze is gekomen. In een sneltreinvaart. Met enthousiasme en liefde. Als puppie kwam ze bij ons, overal enthousiast over maar ook voor van alles bang. Doordat ze zo aan mensen gehecht was kon ze goed meekomen.

Afgelopen vrijdag viel het op dat ze met haar achterbeen begon te slepen en kon ze niet meer rennen (wat ze uiteraard wel probeerde). Zaterdag kwam het struikelen over haar voorpoten erbij. Zondag nog geprobeerd of zwemmen een leuk plan was. Nee. Ook hier had ze geen zin meer in, ze viel te vaak en te veel. Vanochtend toen John haar uitliet kwamen ze niet verder dan 50 meter. Ze viel en stond niet meer op. Toen wisten we eigenlijk wel genoeg.

Via een zeer korte “wandeling” door het bos, en nog wat brokjes, naar de dierenarts waar ze rustig is ingeslapen. We laten haar cremeren en strooien haar uit op een mooie plek. Een moeilijk afscheid!

We kunnen op pad. Vandaag is de kano, na weken wachten, aangekomen. Precies voor de vakantie. Als het weer en beetje gaat meezitten en die @#$%%-knietjes verdwijnen kunnen wij zaterdag de rivier op. En de tent opzetten.Zomervakantie wordt wildkamperen in het noorden van Zweden.