Deze week begonnen aan de voorbereiding van de nieuwe keuken. Behang van de muren, keukenkastjes weggehaald. Vandaag het laatste stukje nieuw behang op de muur en het plafond witten. Met een beetje mazzel ook de wanden voor de eerste keer een kleur geven. Planning is eind mei voor de plaatsing van de keuken. Maar ja…. het is Zweden dus zeker weten doe je het nooit. We hebben namelijk nog niets gehoord over de rekening en de planning.

Ondanks dat we dit weten en het tot nu toe uiteindelijk steeds is goed gekomen, blijft het een zenuwachtige bezigheid; wachten op…

Svea skog, het zweedse staatsbosbeheer, gaat het bos rond het dorp omzagen. Als voorbereiding hierop zijn dit jaar alvast de kleine boompjes gerooid. Het grote werk komt van de winter. Na een mailtje met de beheerder kregen we toestemming om de stammetjes te gebruiken voor onze schutting. Deze hebben we de afgelopen weken dankbaar in elkaar gezet. En vandaag is hij af gekomen.

Meer beschutting tegen de wind en minder inkijk.

Voordeel is ook dat de bijen nu hoger moeten vliegen en dus niet de mensen in het dorp lastig vallen.

Net als in Nederland is het hier veel te koud voor de tijd van het jaar. Er wordt zelfs weer sneeuw verwacht. De plantjes in de kas zijn daardoor bijna allemaal doodgeboren.

Gelukkig hebben we nog wat in huis staan.

De paprika’s doen het goed, de pompoenen ook. Vandaag hebben we tomaten en komkommers gezaaid. Inmiddels hebben we van alles verschilde soorten zaadjes, dus dat wordt nog interessant. Wie plant gaat het doen/ niet-doen. Van degene die het goed doen gaan we het zwaar oosten voor volgend jaar.

Nog steeds bezig met John zijn verjaardagsuitje. Vandaag een combinatie van cultuur en natuur. Eerst een autoritje door de omgeving gedaan. Op zoek naar een van de weinig overgebleven drijvende bruggen in Zweden. Hier in de buurt drijven er twee. Een voor auto’s, de ander voor fietsers.

Zoals je ziet; falurood en prachtig weer.

Daarna door naar een natuurreservaat. Deze keer Trolldalen. Dit is een reservaat waar dood hout niet meer wordt opgeruimd en de natuur aan zichzelf wordt overgelaten. Trolldalen betekent het dal van de trollen en er is werkelijk niet heel veel fantasie nodig om overal woonplaatsen voor deze wezens te zien. Heel mooi, met stijgen en dalen, mossen in alle soorten en maten en overal omgevallen bomen. Doorkijkjes en stroompjes vullen de rest van het sprookje.

En dan dit… in een restje sneeuw. De afdruk van een berenpoot We zagen er meer. Op de foto is een poot van Boris en die van een beer te zien.

Wij worden er iedere keer weer blij van te weten dat je in een berengebied woont. We worden ook steeds minder onzeker. Tot nu toe vaker sporen gezien, maar nog nooit een echte. Dus waarschijnlijk worden we ontweken. Wie weet ooit.

Zo heet John in Zweden: Johannes. En vandaag is hij jarig. Om dit te vieren hebben we een stuga gehuurd voor het weekend. En Johannes favoriete activiteit stond op het programma … wandelen.

De eerste keer dat we naar Zweden op vakantie gingen hadden we een boekje gekocht met wandelingen in Dalarna. Tot nu toe hebben we ze nog niet allemaal gelopen. Dat is het plan voor dit jaar. Na vandaag nog 6 te gaan.

Langzaam maar zeker komt hier ook de lente op gang. Bijna alle sneeuw is weg en de eerste bloemen komen op. Lekker hoor.

De wandeling vandaag was bijna 18 kilometer met twee bergtoppen. (Bergtoppen is wel een beetje veel gezegd). Heerlijk zonnetje, 14 graden. 5 uur onderweg.

Zo gelukkig dat we waren. De sneeuw was weg. De plantjes die we hadden voorgezaaid deden het goed. We hadden al een aantal keren “gewoon” gewandeld. En zelfs de winterbanden gewisseld. Kortom helemaal klaar voor de lente.

En dan krijg je dit:

Vannacht is er minstens 10cm gevallen. We zouden naar een nieuwe vloer, behang en verf gaan kijken… dat werd echter sneeuw schuiven en proberen uit de wind te blijven.

Eerlijk is eerlijk, heel fijn voelt het niet! We horen er naar op dat het niet te lang blijft liggen. De temperatuur is boven nul tenslotte.

Sinds we besloten hebben een nieuwe keuken aan te schaffen zijn we een soort bakfanaten geworden. Plotseling “moet” er elk weekend gebakken worden. Normale mensen zouden wachten tot ze die nieuwe keuken hadden. Wij dus niet. Dit is de derde zondag op rij dat we aan het gebak kunnen.

Over een paar minuten komt de aannemer de keuken opmeten waarna die definitief wordt besteld. Eind mei is de plaatsing en vanaf dat moment….

Bakken maar…

Gewoon wat beelden over hoe het kan zijn na een lange dag op je werk (hondenopvang), je prakje te hebben gegeten en dan voor de tv in slaap te sukkelen.

Inmiddels tien maanden oud, nog net ze slecht opgevoed en onzeker als in het begin, maar volgens mij intens tevreden met zijn woonomgeving en ons als baasjes.

Nu de sneeuw an het verdwijnen is een de avonden langer worden, gaat de training beginnen

De weerberichten in Zweden zijn verrassend goed betrouwbaar. Vaak al weken van te voren worden voorspellingen gedaan die steeds nauwkeuriger worden voor de dag zelf. Voor vandaag was temperatuur onder nul met veel wind voorspelt. En de wind is nu juist, zo’n 20 minuten geleden begonnen. Het regent ook een beetje. De hond is er al uit geweest dus we kunnen de komende uren op een warme plek de storm uitzitten en aan onze hobbies werken…

En nog een goed nieuwtje: de zaadjes van de appels die we tijdens de zomervakantie hebben “geleend”, en sindsdien in de ijskast hebben gelegen, zijn ontkiemd en kunnen geplant worden. Met een hoop mazzel hebben we over 5 jaar de eerste historische appeltjes.

De letterlijke vertaling van de titel is de lentewinter. Dit is het 5e seizoen dat in dit deel van het land, en verder naar het noorden, voorkomt. Dit houdt in dat het overdag boven nul is en dat het ’s nachts vriest. Dit verschil kan ruim 15 graden zijn. Dit betekent dat de sneeuw langzaam verdwijnt, maar eerst nog verandert in een ijslaag. Het daglicht neemt snel toe. We zitten nu zo op een dag van 06.00 tot 18.00 en daar komt per dag 6 minuten bij tot midzomer.

De samenvatting is dat de energie in dingen doen toeneemt, maar de mogelijkheden nog niet echt. En dan natuurlijk nog alle beperking rond Carona. Het vraagt een beetje planning en creativiteit.

Zo ziet ons weekend eruit…

Mijn verjaardagscadeau!!! Uitgepakt, in elkaar geschroefd en geverfd. Nu nog de cursus afmaken en de bijen ophalen. Vanaf dat moment wordt de boerderij uitgebreid.

Het valt niet mee om in Zweden bijen te kopen, maar als het goed hebben het via via een volk kunnen krijgen. Eerst moet de meneer kijken of zijn volgen de winter hebben overleefd. Zo ja, dan kunnen wij ze ophalen.

Wij willen vooral de bijen gaan houden voor de bevruchting van de moestuin. In principe mogen de bijen hun eigen honing houden voor de winter. Tenzij ze erg gul zijn, dan lenen we een potje. Of twee.