Mijn verjaardagscadeau!!! Uitgepakt, in elkaar geschroefd en geverfd. Nu nog de cursus afmaken en de bijen ophalen. Vanaf dat moment wordt de boerderij uitgebreid.

Het valt niet mee om in Zweden bijen te kopen, maar als het goed hebben het via via een volk kunnen krijgen. Eerst moet de meneer kijken of zijn volgen de winter hebben overleefd. Zo ja, dan kunnen wij ze ophalen.

Wij willen vooral de bijen gaan houden voor de bevruchting van de moestuin. In principe mogen de bijen hun eigen honing houden voor de winter. Tenzij ze erg gul zijn, dan lenen we een potje. Of twee.

Ärteråsen is een zomerboerderij van wat langer geleden. Nu worden er zomers wat koeien gehouden en wordt er koffie en thee geserveerd. John kwam op het lumineuze idee te proberen of we er met de sneeuwschoenen konden komen. Het beloofde een mooie zonnige dag te worden, dus waarom niet.

Broodje mee, chocolademelk mee een kachelen maar. En zie het lukte….

Eerst stond in de planning dat we zouden gaan schaatsen. Maar omdat Boris dat nog niet had gedaan, en mijn stemming door gebeurtenissen op het werk niet heel ontspannen was, besloten we voor een meer bekende weg te gaan: een wandeling door het bos.

Op een uurtje rijden ligt een natura2000 gebied dat Koppången heet. In de zomer een veen- en moerasgebied. In de winter een langlauf en scooter… paradijs? Het was wederom schitterend. We kunnen mooi een rondwandeling doen en via een hutje terug. In de twee uur die we liepen 1 ander ontmoet. Coronaproef dus…

De teller zegt min 18 als we in de auto stappen. Vandaag naar Frykås, een bergdorpje op een half uur rijden. Boris moet wat meer onder de mensen komen en dus zoeken we “toeristische” plekken op. Het dorpje heeft veel sneeuwscooterpaden. Je kunt dus alle kanten op en vroeg of later sta je gewoon weer in het dorp. Gemakkelijker kan niet.

Tijdens de wandeling gaat de temperatuur omhoog naar min 9. Het is veel klimmen en dalen en dat is met sneeuwschoenen niet heel gemakkelijk. Frykås is een zeer mooie omgeving en zeker de moeite waard om vaker te bezoeken.

Morgen een rustige dag gepland maar maandag gaan we schaatsen. Jullie ook?

We hadden op het nieuws gezien dat Nederland zich voorbereid op winter. We zagen een minimum temperatuur van min 12 op het beeld verschijnen. Dat was bij ons vandaag het maximum en voelde als… “ik kan wel zonder handschoenen naar buiten”.

Het leek ons wel grappig en bijdrage te leveren met een activiteot die je kunt doen voordat je het ijs op kunt: zelf sneeuw maken.

Wij kunnen echt heel erg genieten van de sneeuw en de koude, hoewel het nu toch wel een beetje koud is met temperaturen tussen -10 tot -28.

We hopen voor jullie dat het er net zo mooi uit gaat zien als hier een er net zoveel plezier aan kunt beleven.

En wie mocht er weer niet mee naar buiten….

Vandaag is het hier net zo koud als in de gemiddelde Nederlandse vriezer.

Vannacht minus 27 en overdag min 20. Koud hoor.

Geen idee wat de hond daarvan zou vinden dus wilden wemaar niet zo heel lang naar buiten met hem. Daarom een eindje door de buurt.

De hond had nergens last van. Was weer zeer geïnteresseerd in allerlei geursporen van reeën en hazen.

Voor het eerst weer eens sporen van een jonge eland gevonden en als hoogtepunt voor Boris een levende eekhoorn.

Vandaag is het ook precies 4 jaar geleden dat we Assen verlieten. Vreemd hoe sommige herinneringen blijven voelen als vorige week. Ik kan met gemak terug naar alle gemengde gevoelens die het verhuizen opriep… spanning van het nieuwe avontuur, verdriet van het afscheid en dankbaarheid voor alle hulp die we hadden.

Gisteren, volgens oude gezegden, was de helft van alle sneeuw gevallen die dit jaar nog gaat vallen. Niemand weet of dit klopt… zeer waarschijnlijk niet… maar een leuk weetje vind ik het wel. We zijn dus op de helft.

Nog een meter sneeuw te gaan dus. Maar niet vandaag. Vanochtend was het minus 22 graden toen we van huis wegreden. Koud genoeg om je neusharen te laten bevriezen en met je vingers aan de garagedeur vast te plakken en je thermobroek niet te vergeten.

Het wordt weer langzaam eerder licht en we komen in de schemer aan op het werk. Het werd duidelijk dat het vandaag een mooie, koude dag zou worden. Hoe mooi werd duidelijk onder de lunchwandeling. En soort van bevroren zonnestralen….

De afgelopen dagen is het een beetje warmer geweest, zo rond het vriespunt. Vandaag is ook weer de laatste dag want de kou komt terug.

Door de hogere temperaturen is het ook gaan sneeuwen. En de sneeuw was ‘fluffig’ wat grote vlokken betekent. Volgens John heet dit “goede plaksneeuw voor een sneeuwpop”. Voor mij betekent het vooral dat hoe veel sneeuw je ook probeert weg te schuiven, het blijft overal aan vast zitten en het gaat maar door.

Bij elkaar ligt er minstens 50 cm en op sommige plekken 100.

Onze, zeer milieubewuste elektrische, sneeuwschuiver heeft in deze hoeveelheid geen behoefte en weigert diensten. En dus moet alles met de hand.

En ik houd me staande wanneer de buurman langsgaat, als een speer, met zijn zelfwerkende diesel sneeuwploeg. I werk in ieder geval niet mee aan de opwarming van de aarde. En dat er dank zij ons nog sneeuw kan vallen omdat we aarde niet opwarmen met ons geploeg. En dan kijk ik nog eens om me heen naar de berg die nog weg moet, een vraag me af…. wie is nu nog eens de slimste hier.

Wanneer je dat niet doet, het slotje naar beneden, dan blijven de sneeuwschoenen niet goed zitten. Vandaag tijd voor een tweede poging. Dit keer met stokken en over een wandelpad.

Echt waanzinnig leuk om te doen dat wandelen met sneeuwschoenen. Slimme dingen ook… gaan makkelijk aan en uit, zijn stevig doch flexibel. Vanaf nu kunnen we op plekken komen die anders in de winter niet toegankelijk zijn. We liepen door een mooie omgeving in zo’n 30 cm sneeuw. Het lopen gaat relatief gemakkelijk. Het is een goede workout want je gaat er redelijk van zweten.

Mocht je ooit op visite komen in de winter, is dit eigenlijk wel verplichte kost.

Later op de dag nog even Rättvik in geweest en hier werd goed zichtbaar hoe de nieuwe coronawet functioneert. 1 persoon op iedere 10m2 mag de winkel in. Op het raam/deur van de winkel staat dan hoeveel mensen er binnen mochten zijn. Slim wel…

Maar ja, de apotheek werd ineens verboden terrein. Gelukkig is Zweden wereldkampioen online kopen, dus dan maar weer www op.

7 uur ’s ochtends. Opstaan. Hond uit. Minus 18, dus warme kleren aan. Krant lezen via de app. Zowel Nederland als Zweden onder de loep nemen. Ontbijt met zelfgebakken brood. Hout voor de kachel naar binnen halen. Besluit nemen wel of geen boodschappen doen en waar… we doen het niet. Inmiddels minus 16 en de zon schijnt. Het wordt duidelijk al weer sneller licht. Sneeuwschoenen uitproberen. Dwars over de velden. De hond kan los. Hij verdwijnt achter een spoor en is onvindbaar. Zoeken. Roepen. Het wordt niet warmer vandaag. Wat te doen? Auto halen en zoeken? We gaan onderweg naar huis. En dan ineens… geblaf. Boris roept. Reageert op geluiden die wij maken en komt terug. Aan de lijn. Hij mag voorlopig niet meer los. Terug naar huis. Sneeuw schuiven. Kippenhok schoonmaken. Houtkachel aan. Tosti maken. De was draaien. Huis poetsen. En oh ja, de vogels moeten nog extra voer, en een appeltje voor de ree klaarleggen. Warme chocolademelk. En een boek in het zweeds om de taal bij te spijkeren. En dan is het “pas” 14.00.