Vandaag is het hier net zo koud als in de gemiddelde Nederlandse vriezer.

Vannacht minus 27 en overdag min 20. Koud hoor.

Geen idee wat de hond daarvan zou vinden dus wilden wemaar niet zo heel lang naar buiten met hem. Daarom een eindje door de buurt.

De hond had nergens last van. Was weer zeer geïnteresseerd in allerlei geursporen van reeën en hazen.

Voor het eerst weer eens sporen van een jonge eland gevonden en als hoogtepunt voor Boris een levende eekhoorn.

Vandaag is het ook precies 4 jaar geleden dat we Assen verlieten. Vreemd hoe sommige herinneringen blijven voelen als vorige week. Ik kan met gemak terug naar alle gemengde gevoelens die het verhuizen opriep… spanning van het nieuwe avontuur, verdriet van het afscheid en dankbaarheid voor alle hulp die we hadden.

Gisteren, volgens oude gezegden, was de helft van alle sneeuw gevallen die dit jaar nog gaat vallen. Niemand weet of dit klopt… zeer waarschijnlijk niet… maar een leuk weetje vind ik het wel. We zijn dus op de helft.

Nog een meter sneeuw te gaan dus. Maar niet vandaag. Vanochtend was het minus 22 graden toen we van huis wegreden. Koud genoeg om je neusharen te laten bevriezen en met je vingers aan de garagedeur vast te plakken en je thermobroek niet te vergeten.

Het wordt weer langzaam eerder licht en we komen in de schemer aan op het werk. Het werd duidelijk dat het vandaag een mooie, koude dag zou worden. Hoe mooi werd duidelijk onder de lunchwandeling. En soort van bevroren zonnestralen….

De afgelopen dagen is het een beetje warmer geweest, zo rond het vriespunt. Vandaag is ook weer de laatste dag want de kou komt terug.

Door de hogere temperaturen is het ook gaan sneeuwen. En de sneeuw was ‘fluffig’ wat grote vlokken betekent. Volgens John heet dit “goede plaksneeuw voor een sneeuwpop”. Voor mij betekent het vooral dat hoe veel sneeuw je ook probeert weg te schuiven, het blijft overal aan vast zitten en het gaat maar door.

Bij elkaar ligt er minstens 50 cm en op sommige plekken 100.

Onze, zeer milieubewuste elektrische, sneeuwschuiver heeft in deze hoeveelheid geen behoefte en weigert diensten. En dus moet alles met de hand.

En ik houd me staande wanneer de buurman langsgaat, als een speer, met zijn zelfwerkende diesel sneeuwploeg. I werk in ieder geval niet mee aan de opwarming van de aarde. En dat er dank zij ons nog sneeuw kan vallen omdat we aarde niet opwarmen met ons geploeg. En dan kijk ik nog eens om me heen naar de berg die nog weg moet, een vraag me af…. wie is nu nog eens de slimste hier.

Wanneer je dat niet doet, het slotje naar beneden, dan blijven de sneeuwschoenen niet goed zitten. Vandaag tijd voor een tweede poging. Dit keer met stokken en over een wandelpad.

Echt waanzinnig leuk om te doen dat wandelen met sneeuwschoenen. Slimme dingen ook… gaan makkelijk aan en uit, zijn stevig doch flexibel. Vanaf nu kunnen we op plekken komen die anders in de winter niet toegankelijk zijn. We liepen door een mooie omgeving in zo’n 30 cm sneeuw. Het lopen gaat relatief gemakkelijk. Het is een goede workout want je gaat er redelijk van zweten.

Mocht je ooit op visite komen in de winter, is dit eigenlijk wel verplichte kost.

Later op de dag nog even Rättvik in geweest en hier werd goed zichtbaar hoe de nieuwe coronawet functioneert. 1 persoon op iedere 10m2 mag de winkel in. Op het raam/deur van de winkel staat dan hoeveel mensen er binnen mochten zijn. Slim wel…

Maar ja, de apotheek werd ineens verboden terrein. Gelukkig is Zweden wereldkampioen online kopen, dus dan maar weer www op.

7 uur ’s ochtends. Opstaan. Hond uit. Minus 18, dus warme kleren aan. Krant lezen via de app. Zowel Nederland als Zweden onder de loep nemen. Ontbijt met zelfgebakken brood. Hout voor de kachel naar binnen halen. Besluit nemen wel of geen boodschappen doen en waar… we doen het niet. Inmiddels minus 16 en de zon schijnt. Het wordt duidelijk al weer sneller licht. Sneeuwschoenen uitproberen. Dwars over de velden. De hond kan los. Hij verdwijnt achter een spoor en is onvindbaar. Zoeken. Roepen. Het wordt niet warmer vandaag. Wat te doen? Auto halen en zoeken? We gaan onderweg naar huis. En dan ineens… geblaf. Boris roept. Reageert op geluiden die wij maken en komt terug. Aan de lijn. Hij mag voorlopig niet meer los. Terug naar huis. Sneeuw schuiven. Kippenhok schoonmaken. Houtkachel aan. Tosti maken. De was draaien. Huis poetsen. En oh ja, de vogels moeten nog extra voer, en een appeltje voor de ree klaarleggen. Warme chocolademelk. En een boek in het zweeds om de taal bij te spijkeren. En dan is het “pas” 14.00.

Vandaag is het drie koningen. In Zweden beter bekend als dertiende kerstdag. Het is hier een “rode dag” wat feestdag betekent.

Van de week zijn er bij ons sporen van wolven gevonden. We wisten al dat ze hier rondwandelen, maar nu dan ook bewijs. Het is als wolf niet erg slim om hier kans te komen want Furudal staat bekend om zijn wolvenhaters en de illegale jacht.

Vandaag is ook een koude dag. De maximum temperatuur was minus 14. Wij zijn naar natuurpark Ejheden gereden voor eigen sporenonderzoek.

Aub geen klachten over de kwaliteit van de foto’s. Ze zijn genomen bij min 17 en het was zo koud dat de telefoon er vanzelf mee ophield.

De belofte van een mooie dag die gaat komen. Op dit moment min 10.