De letterlijke vertaling van de titel is de lentewinter. Dit is het 5e seizoen dat in dit deel van het land, en verder naar het noorden, voorkomt. Dit houdt in dat het overdag boven nul is en dat het ’s nachts vriest. Dit verschil kan ruim 15 graden zijn. Dit betekent dat de sneeuw langzaam verdwijnt, maar eerst nog verandert in een ijslaag. Het daglicht neemt snel toe. We zitten nu zo op een dag van 06.00 tot 18.00 en daar komt per dag 6 minuten bij tot midzomer.

De samenvatting is dat de energie in dingen doen toeneemt, maar de mogelijkheden nog niet echt. En dan natuurlijk nog alle beperking rond Carona. Het vraagt een beetje planning en creativiteit.

Zo ziet ons weekend eruit…

Mijn verjaardagscadeau!!! Uitgepakt, in elkaar geschroefd en geverfd. Nu nog de cursus afmaken en de bijen ophalen. Vanaf dat moment wordt de boerderij uitgebreid.

Het valt niet mee om in Zweden bijen te kopen, maar als het goed hebben het via via een volk kunnen krijgen. Eerst moet de meneer kijken of zijn volgen de winter hebben overleefd. Zo ja, dan kunnen wij ze ophalen.

Wij willen vooral de bijen gaan houden voor de bevruchting van de moestuin. In principe mogen de bijen hun eigen honing houden voor de winter. Tenzij ze erg gul zijn, dan lenen we een potje. Of twee.

Ärteråsen is een zomerboerderij van wat langer geleden. Nu worden er zomers wat koeien gehouden en wordt er koffie en thee geserveerd. John kwam op het lumineuze idee te proberen of we er met de sneeuwschoenen konden komen. Het beloofde een mooie zonnige dag te worden, dus waarom niet.

Broodje mee, chocolademelk mee een kachelen maar. En zie het lukte….

Eerst stond in de planning dat we zouden gaan schaatsen. Maar omdat Boris dat nog niet had gedaan, en mijn stemming door gebeurtenissen op het werk niet heel ontspannen was, besloten we voor een meer bekende weg te gaan: een wandeling door het bos.

Op een uurtje rijden ligt een natura2000 gebied dat Koppången heet. In de zomer een veen- en moerasgebied. In de winter een langlauf en scooter… paradijs? Het was wederom schitterend. We kunnen mooi een rondwandeling doen en via een hutje terug. In de twee uur die we liepen 1 ander ontmoet. Coronaproef dus…

De teller zegt min 18 als we in de auto stappen. Vandaag naar Frykås, een bergdorpje op een half uur rijden. Boris moet wat meer onder de mensen komen en dus zoeken we “toeristische” plekken op. Het dorpje heeft veel sneeuwscooterpaden. Je kunt dus alle kanten op en vroeg of later sta je gewoon weer in het dorp. Gemakkelijker kan niet.

Tijdens de wandeling gaat de temperatuur omhoog naar min 9. Het is veel klimmen en dalen en dat is met sneeuwschoenen niet heel gemakkelijk. Frykås is een zeer mooie omgeving en zeker de moeite waard om vaker te bezoeken.

Morgen een rustige dag gepland maar maandag gaan we schaatsen. Jullie ook?

We hadden op het nieuws gezien dat Nederland zich voorbereid op winter. We zagen een minimum temperatuur van min 12 op het beeld verschijnen. Dat was bij ons vandaag het maximum en voelde als… “ik kan wel zonder handschoenen naar buiten”.

Het leek ons wel grappig en bijdrage te leveren met een activiteot die je kunt doen voordat je het ijs op kunt: zelf sneeuw maken.

Wij kunnen echt heel erg genieten van de sneeuw en de koude, hoewel het nu toch wel een beetje koud is met temperaturen tussen -10 tot -28.

We hopen voor jullie dat het er net zo mooi uit gaat zien als hier een er net zoveel plezier aan kunt beleven.

En wie mocht er weer niet mee naar buiten….