De meeste weekenden gaan we erop uit en maken wandelingen van een paar uur. In dit jaargetijde extra mooi omdat de herfst in volle gang is. Maar dit weekend niet. Het weerbericht voorspelde “paraplyväder” en daarom veel in huis geweest. We hebben wat kasten verhuisd, nieuwe indeling gemaakt in andere. De kas is er verder op orde en we hebben ons “gewone rondje meer” gedaan.

In zo’n weekend ga je, in ieder geval ik, toch een beetje nadenken over wat ons te wachten staat deze herfst en winter nu covid19 weer toe lijkt te slaan.

Wordt het weer een periode van isolatie en situaties ontwijken? Hoeveel gaat er nu weer niet door? Wordt het wel een leuke winter op deze manier?

En dan loop ik nog maar eens een keer door de tuin en zie hoe alles zich voorbereid op de komende winter. En hoe mooi het is deze verandering te zien. Ik hoop alleen dat de blaadjes nog even blijven hangen en dat de donkerte nog even weg blijft. Nog even…

Vannacht de tweede nacht op rij met nachtvorst. De herfst is aangekomen. Het fijne van deze periode is dat het verschil tussen dag en nacht groot kan zijn. Dus koud in de ochtend, maar heerlijk warm midden op de dag. Veel zon ook vaak.

Nu ik dit schrijf hoop ik niet dat het wishful thinking is, maar dat het klopt. Voor vandaag in ieder geval wel. Een heerlijke dag voor een wandeling. Gewoon vanuit huis, langs het vismeer richting het dorp.

De lokale bakker heeft een nieuw lunchmenu. Broodje Halloumi. Op de terugweg over een sneeuwscooterpad. Bizar eigenlijk…. Een plek waar je inmiddels 2 jaar woont en dan vervolgens ontdekt hoeveel je nog niet weet.

Om met de vertaling te beginnen… “vakantie in Zweden wordt vakantie thuis”.

Vandaag zijn we thuis gekomen. Ons laatste huisje is niet doorgegaan omdat we geen contact met de verhuurder konden krijgen. Ook goed. Nu hebben we nog een volle week om heerlijk in alle rust rond het huis te scharrelen en allerlei klusjes te doen. Veel zal gaan om de tuin winterklaar te maken.

Hier in Furudals Bruk is al vijf nachten vorst geweest. De planten hebben in ieder geval nog geen schade opgelopen. Komende dagen gaan we bollen planten, voorzaaien van planten die koude nodig hebben om te ontkiemen, moestuinbakken ophogen, laatste keer gras maaien en de laatste groenten oogsten.

En…. met een beetje mazzel naar Ikea om een keuken uit te laten rekenen en aan de weet te komen of we al kunnen beginnen of nog even moeten doorsparen. Het plan was volgens jaar zomer dus gaat hebben we niet.

In deze vakantie zijn we, zonder dat we er maar op zoek waren, veel te weten gekomen over de mijnbouw die hier vroeger was. Eigenlijk overal waar we geweest zijn heeft iets met ijzer te maken en heeft een link met waar we wonen. Vandaag zijn we op een plaats geweest waar de rijkelui verbleven die flink verdienden aan de mijnbouw. Er was een moestuin die hersteld is vanuit 1700. Daar waren een aantal fruitbomen.

In Zweden is het toegestaan om van de boom gevallen appels mee te nemen. Dat hebben we dus gedaan. (Alhoewel ik vermoed dat wat we vandaag gedaan hebben gewoon stelen is geweest). 

Het is ons al eerder gelukt met andere appels dus wie weet lukt het nu om 100en jaren oude appels in de tuin te kweken.

In deze tuin zagen we dat dahlia’s dus ook in Zweden kunnen. Nieuw ideetje!

Hoe vervelend dit vakantieverslag ervaren wordt weet ik niet, maar het heeft vaak dezelfde inhoud valt me op. Mooi landschap en vandaag gewandeld.

Zo dus ook weer vandaag. Een deel van een pelgrimsroute (heen) en over een oude spoorbaan (terug). Alweer mooi en ontspannend en leuk.

Inmiddels lopen we de hele dag rond te kijken en te zeggen tegen elkaar hoe mooi het hier is en dat we dan deze kant maar op moeten verhuizen. Vervolgens op de lokale Funda huizen zoeken en zien dat er prachtige huizen op fantastische plekken liggen en voor een prikkie te koop zijn. En dan komt het actielijstje erbij. Aan het water, moet een sauna hebben. Toilet dat je kunt doorspelen, minstens 2500m2 grond erom. Van de weg af. Geen naaste buren.

We blijven nog maar even waar we nu zijn en timmeren nog even verder aan het huis.

Alweer een dag cultuur/natuur. Vandaag een autorit door een gebied met veel mijnbouw. Deze keer werd er zilver gedolven. We hebben een deel van de route overgeslagen omdat niet alles interessant leek. In plaats daarvan “Bispbergsklack” beklommen. Een klack is een hak van een schoen. In dit geval betekent dit een uitstekende rots in het landschap. Ik schat zo’n 300m hoog.

Aan het eind nog maar de knackerbrödfabriek voor een maaltijd en kijken naar het verwerkingsproces.