Afgelopen zaterdag zijn we richting Värmland gereden. Dit jaar vonden we dat we nog niet teveel moesten gaan reizen, dus zijn we een provincie naar het zuiden opgeschoven. Veel aan de wandel weer. Doordat het hier heuvelachtig is betekent dit continu komen en dalen.

Het is erg mooi hier. Deze week in het zuiden, bij Arvika de boel aan het bekijken.

Het barst hier wel van het ongedierte. Als eerste gekgeprikt door de muggen. En vandaag zeker 50 teken van Boris af geplukt (en twee bij mezelf). Wel triest voor hem want er zitten er zo’n stuk of tien die zich hebben vastgebeten op een gevoelige plek… en die mogen we niet weghalen. Vreemde ervaring want onze vorige honden hadden werkelijk nooit teken. Dus vandaag wat eerder zijn pipet gegeven en morgen een tekentangetje kopen.

Maar los hiervan…

We hebben dit jaar vroeg vakantie. De eerste vakantieperiode begint rond “midsommar”. Dat is aanstaande vrijdag. Bij de zomervakantie wordt ervan uit gegaan dat je vier weken vrij neemt. Hierdoor is de zomer opgedeeld in vroeg een laat. De afgelopen dagen heeft het veel geregend. Het is ook fris geweest. Vandaag de eerste dag droog en tegen de 20 graden… dus wandelen en bbq-en.

Terwijl we zo lekker buiten zaten viel het op hoe mooi de border eigenlijk aan het worden is. En op een of andere manier lijkt het ook op goed gepland geheel. Het is begonnen als de gele border, maar nu staan er vooral paarse dingen in bloei. Het gele moet nog komen. En eigenlijk is het zoals die nu is al fantastisch mooi.

Zaterdag gaan we “op vakantie”. Värmland deze keer. Een provincie richting het zuiden. Twee weken, twee huisjes, één wandelboekje. Duimen voor leuke weer.

Nog twee dagen naar mijn werk en dan neem ik afscheid van de psychiatrie. Met meerdere mensen heb ik het wel eens gehad over mijn onvrede met de zweedse psychiatrie. Dat het vooral de dokter is die bepaalt en dat die niet veel verder komt dan pilletjes voorschrijven. “Patiënt centraal” hebben ze nog nooit van gehoord laat staan “op eigen kracht” Dus na 4 jaar proberen was het klaar, over en uit.

Kantoortje is bijna leeggeruimd, nog een paar patiënten te woord staan en dan met vakantie.

Gek genoeg voelt het voor een deel als een bevrijding. Ik ga straks aan een interessante nieuwe baan beginnen. Per 01.08 ga ik aan de slag als verksamhetsutvecklare, een soort van kwaliteitsmanager zeg maar. Op een “grote” chirurgische kliniek in Falun.

Maar afscheid moet met taart. Zwedenaren zijn gek op gebak… en wat is er nu Hollandser dan appeltaart gebakken onder strenge bewaking???

We zitten op een directe koers naar “midsommarafton”, midzomernacht. Het belangrijkste feest in Zweden. Het is het begin van 2 maanden zomervakantie waarin steeds een helft van het land vakantie heeft.

Vanwege covid nog een beetje voorzichtig en op kleine schaal, maar je moet mee in de stroom. En dat willen we ook. Vandaag zijn we uitgenodigd voor het ophijsen van de majstång in het dorp… maar dat gaan we niet doen.

Midzomer gaat over buiten zijn, eten, familie, dansen en dronken worden. Het eten kent vaste ingrediënten. Midzomer betekent aardbeien, rabarber, haring, nieuwe aardappelen en vlierbessensap. In verschillende combinaties.

Wij hebben vandaag alvast een beetje geoefend. Rabarberpaj met aardbeien.

Het eindresultaat…

Gisteren zijn de tafel en de stoelen gekomen. En zo gaat de keuken er dan voortaan uitzien. Wij zijn er erg blij met het resultaat. Het blijft toch altijd spannend zo’n wat grotere ingreep.

De afgelopen week is het hier warm geworden. Het heeft even geduurd, maar als het dan ook eenmaal zo ver is dan spuiten de planten de grond uit. Alles bloeit binnen een week. In deze border hadden we ook roze tulpen staan, maar die zijn al uitgebloeid. De afgelopen dagen veel in de tuin gewerkt om de boel aan de kant te krijgen. Over twee weken alweer vakantie….