Al bijna een maand ben ik niet meer aan het werk. De eerste weken vooral bezig geweest met productief en zonnig bezig zijn. “Er moet wel een doel zijn”, en “het moet wel ergens over gaan” kwamen regelmatig in me op. Dat wordt al weer minder. Langzaam komt er rust en ruimte voor andere dingen.

Ik ben begonnen met een boekenlijst van de beste boeken in het nederlands, zweeds is Engels. Ik ben een tekencursus gaan doen, doe een poging een trui te breien (gaat eigenlijk verrassend goed). En ik heb tijd om uitgebreid te koken (iets waar ik eigenlijk helemaal niet zo goed in ben). Maar toch…. vandaag in de weer geweest met falafel maken op eigengemaakte pitabroodjes.

Weer een eerste keertje: vanmiddag bij het uitlaten van Boris, zo tegen zonsondergang zagen we (ik weet niet of Boris het net zo mooi vond als ik) een aantal parelmoerwolken. Ik heb wat foto’s gemaakt met mijn mobieltje. In het echt is het echter veel imponerender.

Even een beetje de wijsneus uithangen… een parelmoerwolk is een soort van wolk die op zeer grote hoogte zit (15+ kilometer). In deze wolken zit geen water/sneeuw/ijs, maar ozon.

Eigenlijk weet ik niet of het iets specifieks is voor het noorden, is het jaargetijde, het weer. Maar mooi was het wel. Bijna net zo bijzonder als het noorderlicht.

Deze week is “boerderij” engelenoosten weer een aantal items rijker. Twee mensen die we wel vaker ontmoeten zijn aan het verhuizen. Daarom moesten ze van hun kippen af en wij wilden ze graag hebben. Ze zijn hier nu sinds maandag en na wat dagen onrust lijkt er een gespannen vrede te bestaan. Een van de nieuwe lijkt niet helemaal goed, zit alleen op de stok, ligt veel op de grond. Misschien is het stress, misschien is ze ziek.

Het zijn zweedse raskippen, waarvan we uiteraard niet weten hoe ze heten. Of ze mooi zijn is een kwestie van smaak, geloof ik. De tekening van de veren is zeker weten mooi, maar die rare bolle hoofdjes… je moet er van houden. Ze kwamen in ieder geval al klem te zien in de voerbak met die koppies.

En van dezelfde mensen logeert hun vouwwagen bij ons. Hij staat in de schuur en wij kunnen er gebruik van maken wanneer we willen. Vandaag stiekem eventjes gekeken: een joekel van een vouwwagen, beetje gedateerd, maar als erop en eraan. Het plan is van de zomer een aantal weekenden te gaan wildkamperen.

En dan nog als laatste: als het allemaal gaat lukken (ze moeten de winter nog overleven) dan komt er een nieuw bijenvolk bij. Dat weten we pas over een paar maanden als ze kunnen worden bekeken. We staan in ieder geval op de lijst.

Net zoals overal op dit moment zijn de prijzen van energie skyhigh. Wij zelf doen erg ons best de rekening zo laag mogelijk te houden. Dus thermostaat staat op 18, we stoken vooral op de houtkachel, we douchen korter, enz. Tot nu toe is het gelukt bijna 1/3 minder stroom dan vorig jaar rond deze tijd te gebruiken. Ondanks dat betalen we de helft meer :-(.

Maar sinds vandaag hebben we een nieuwe troef in handen: eigen gemaakte kaarsen. Hoe simpel kan iets zijn. Oude stompjes, pannetje, lontjes, glas. En klaar is kaars.

Wederom een lullige, maar wel heel leuke bezigheid voor in de winter. Zou kaas net zo gemakkelijk zijn om te maken?

Dan krijg je er twee.

Gewoon even een kort berichtje omdat het zo leuk is om dit op zaterdagochtend door je tuin te zien banjeren. Inmiddels zij het vaste gasten en komen ze regelmatig langs. Ze hebben ook een vaste looproute, waar ze vandaan komen en waar ze naar toe gaan. Het ritme/rondje hebben we nog niet ontdekt. Waarschijnlijk hebben ze intern een routekaart waar eten is te vinden en lopen ze dit rondje steeds weer.

Een leuk begin van 2023. Vanochtend toen we rustig wakker zaten te worden met een kopje koffie en een broodje, kwam madammeke langs om misbruik te maken van het vogelvoer. Zeker 10 minuten heeft ze staan smikkelen en om zich heen staan kijken.

Het viel me op dat deze zo ontzettend gespierd was… en misschien ook nog eens drachtig. Goed nieuws voor haar is misschien wel dat vandaag de jacht op wolven is begonnen. In deze omgeving mogen er 74!!! worden geschoten.