Zoals aangekondigd zijn we vandaag wezen schaatsen.  Armand was mee en hij had nog niet eerder geschaatst in zijn leven. Dus een rustige plek uitgezocht.  (Niemand anders in de buurt.) Op ongeveer 200 meter van ons huis kan je het ijs op. Dat meer heet “liljan” wat niets minder betrekken dan de kleine. Dit in tegenstelling tot het meer Runn wat er naast ligt. Vandaag vooral gekeken of we het schaatsen leuk vonden om te doen en hoe Arwen er tegen aan zou kijken. Onze grootste angst was dat we er bij haar een poot af zouden schaatsen. Maar: zie de foto’s…

Het meer is voor een deel geprepareerd. Omdat het vannacht heeft gesneeuwd was er een laagje sneeuw overheen gevallen.  Maar het ijs voelde perfect aan het was erg leuk om te doen.

De zweedse schaats ziet er anders uit dan een Nederlandse.  Het is een soort van geavanceerde Friese doorloper.  Je gebruikt je skischoen die je klikt op je ijzers. In ons geval was het een oude schoen doe je aan je ijzers bindt.

 De schaats wordt ook anders geslepen. De voorkant is minder recht met de idee dat er in het ijs meer hobbels en scheuren zitten dan in NL. We vonden het allemaal zeer de moeite waard en morgen gaan we wat meer de drukte opzoeken en schaatsen op de (het?) Runn. Misschien dat we straks nog even naar de volle maan schaatstocht gaan kijken.

Voor de liefhebbers… http://www.runnwinterweek.se/

Vandaag even een kort bericht. Zonder foto’s. Deze hebben we wel gemaakt, maar staan op de prepaid telefoon (met te weinig tegoed) en het snoertje is spoorloos. (bij de 750 achtergebleven kilo’s?)

We hebben de eerste leer\les\ werkweek achter de rug. Er staan zeer aardige läkare voor de klas. Helene en Christien doen ontzettend hun best om ons de taal, maar zeker ook de cultuur te leren kennen. Bijvoorbeeld welke chocoladerepen we moeten kopen voor de lekker en het goedkoop. Waarom je naar die en die supermarkt moet gaan en waar de dikke broeken in de aanbieding zijn. En omdat wij altijd braaf naar onze docenten luisteren hebben we nu warme ski-broeken voor weinig, hebben we nieuwe wanten\handschoenen en doen we boodschappen bij de City gross.

In de les zijn we vooral met uitspraak bezig geweest en onszelf leren introduceren bij anderen. Ook een heel klein beetje grammatica gehad. Het is grappig om te ontdekken dat we heel goed teksten (mhww) kunnen lezen maar er werkelijk geen reet van begrijpen. Nog 20 weken te gaan. Moet goed komen, denk ik.

Vanuit de werkgever kun je veel dingen gratis krijgen. Zo zijn we vanmiddag (kinder)boeken wezen halen uit de bibliotheek die we van het weekend gaan lezen. Met een beetje mazzel zelfs nog educatief voor later. Bijvoorbeeld het boekje “Lenas mamma får en depression”, en “annas pappa får rättpsykiatrisk vård”. We hopen hier vast de eerste goede termen voor het werk op te doen.

We zijn sinds we hier zijn overgestapt op het doen van weekboodschappen in de reclame. Toen we vanavond richting de supermarkt gingen kregen we een ree vlak voor de auto. Bijzonder, maar ook spannend. Dan zijn winterbanden toch wel plezierig om onder de auto te hebben met alle sneeuw. De ree heeft het gered. Wij ook.

Morgen gaan we schaatsen (med skidskor av landstinget) op de zweedse schaatsen die we ook van onze werkgever hebben geleend. Armand, een medecursist uit Albanie gaat mee. Dus morgenavond, op zeker een aantal foto’s van een toertocht. Tenzij we door het ijs zijn gezakt en het niet gered hebben. Of dat we meegegaan zijn in het feest van alle Nederlanders die hier naar toe zijn gekomen voor de Runn wintertochten. Een van de tochten morgenavond is de volle maan schaatstocht bij kaarslicht…

Vis ses imorgon.

Langzaam integreren we in Zweden. Om te beginnen met Arwen. Het lijkt erop dat ze haar verzet tegen de oppas heeft opgegeven en wat beter mee gaat in de stroom. We snappen ook wel hoe het komt.  Wanneer we Arwen bij de Nederlandse oppasadresjes brachten werd ze uitgebreid en enthousiast begroet.  Hier wordt in alle rust haar riem van ons overgenomen en nemen ze haar mee naar achteren.  In ieder geval ging het goed genoeg en mag ze morgen de hele dag proberen.  We hebben nog even de tip achter gelaten dat ze gek is op eten en gewend is om met de klicker te werken.  “Vi ska se.”

Wij hebben ook ons best gedaan op de tweede dag van de cursus. 

Naast “ett alfabet” hebben we geoefend met de uitspraak.  En daar wordt het spannend.  Je hebt långa, korta, hårda en mjuka vokaler. In gewoon Nederlands: je hebt lange,  korte,  harde en zachte klinkers. Lang en kort kennen we ook in het nederlands “aa” versus “a”, maar hard en zacht kennen we niet.  Dit weten en kunnen gebruiken is vooral belangrijk voor de verstaanbaarheid. (Kan je het nog volgen?) De rest van de dag ging op aan het leren uitspreken van lettergrepen. Ook hier acht variaties op het thema te verwerken, maar daar zullen we je niet mee vervelen…. we doen het wel een keertje voor.

De lesgroep bestaat uit 2 docenten en 10 leerlingen.  Met zijn allen afkomstig uit acht verschillende landen (wel min of meer van het Europese continent).

En dan ’s avonds nog 2.5 uur huiswerk te gaan.  Hier ontdekte we dat alles wat we vandaag hebben geleerd ook net zo gemakkelijk weer verdwenen is

Gelukkig is er altijd het bos en een heerlijke temperatuur om bij wakker te blijven (-15). God natt! 

Oh ja, als je zin hebt: ze zoeken nog van allerlei soorten medewerkers voor de zomer. Van helpende tot chirurg. Dus als je wilt…

Vandaag verder op verkenningstocht gegaan en uitgekomen bij falu gruva: http://www.falugruva.se

Hier een stuk van een route gelopen om de groeve heen. De route heet “de weg van het water”.  Falu gruva is een Unesco erfgoed. Het is een oude kopermijn (oh wee de eerste die langskomt voor een visite… die is de sjaak en mag mee de mijnen in).  

Er ligt nog stapels verfstof opgeslagen om de huizen mee te schilderen. Aan alle huizen hier te zien is het direct ook de goedkoopste verf die er te krijgen is.

Het heeft vandaag voor het eerst een beetje gesneeuwd.  Vanavond komt er nog meer.  Ook komt in de loop van morgen de koude eraan.  We hebben het zekere voor het onzekere genomen en de auto ingepakt. 

We zijn hier nu zes dagen en de stuga is ingericht. Zie de bijgevoegde foto’s. Het was even zoeken waar alles neergezet kon worden en hoe efficiënt alles in de ruimte kon passen. Al met al Is het redelijk gelukt en kunnen we de tafel gaan gebruiken als studieplek. Maandag gaat het gebeuren, dan start de taalcursus. We zijn benieuwd bij wie we in de lesgroep komen. Waarschijnlijk bestaat de lesgroep uit elf of twaalf personen. We houden jullie op de hoogte. Fijne zondag en tot later. 

Vandaag ging Arwen voor de tweede keer naar de oppas.  Nog niet heel erg een succes, want op een of andere manier wil ze er niet zijn. Omdat ze twee uur moest blijven hadden wij de tijd om rond te rijden.  En dan ligt dit in de achtertuin:

Daarna nog een Stukje lopen en gaan kijken naar het meer Runn,  waar volgend weekend een grote schaatswedstrijd wordt gehouden.

In de sportzaak gekeken naar de prijs van ski’s om te langlaufen en dat viel eigenlijk wel mee.  Maar omdat we niet weten wanneer we ons eerste salaris krijgen en er weinig sneeuw ligt wachten we nog maar even en gaan we ze huren.  In de krant staat dat volgende week de winter weer terug keert.  Temperatuur beneden min tien, maar ook een zonnetje.  We zullen het beleven…

Vanochtend zijn we begonnen aan de inschrijvingsprocedure voor ons “personsnummer”. Hier ontmoette we de werkelijke bureaucratie.  Stap 1: ga in de rij staan om je nummertje te trekken. 2. Nummertje mag je niet zelf trekken, dat wordt voor je gedaan. 3. Je krijgt een formulier (in het zweeds)  dat je moet invullen.  4. Wacht tot je nummertje wordt afgeroepen. Ga naar de balie en ontdek dat het formulier ook in het Engels bestaat en je dus niet de helft verkeerd had hoeven doen.  5. Loop met de mevrouw van de ” skatteverket” het formulier door en laat het wijzigen. 6. Hoor dat de aanvraag ongeveer 6-8 weken gaat duren en je tot die tijd niets kunt doen.  Geen telefoon kopen, geen computer, niets anders dan eten en drinken, alles waar je niet voor hoeft te zijn geregistreerd. 

Daarna hond naar de oppas.  1. Formulieren invullen.  2. Waar is ze verzekerd? (antwoord is nergens een oh ja,  we hebben geen personsnummer, dus kunnen het ook niet aanvragen). 3. Hond gaat een uurtje mee naar achteren om te wennen. Dit gaat blijkbaar goed want morgen mag ze twee uur komen. 

Huis regelen: we kunnen geen voorrang krijgen in Falun omdat mijn contract op Säter staat en John zijn contract nog niet binnen heeft. 

Dan maar een stuk wandelen en dat maakt alles weer helemaal goed. 

Wie dacht dat wandelen eenvoudig is kunnen wij een aantal nieuwe dingen vertellen. 

1. Lopen over sneeuw wil nog niet zeggen dat je niet uitglijd.

2. Hoe zie je het verschil tussen een beren- of hondenpoot?  (Zie foto)

3. Wordt de ree achtervolgd,  of achtervolgd hij?  Of is het toch een eland? (Zie ook foto)

We moeten dus een paar dingen onder controle krijgen.  En dat is lopen als een pinguïn tegen het vallen en leren spoorzoeken omdat zowel beren als elanden gevaarlijk kunnen zijn.

Hier wat foto’s van een wandelingetje door de buurt