Zoals aangekondigd zijn we vandaag wezen schaatsen.  Armand was mee en hij had nog niet eerder geschaatst in zijn leven. Dus een rustige plek uitgezocht.  (Niemand anders in de buurt.) Op ongeveer 200 meter van ons huis kan je het ijs op. Dat meer heet “liljan” wat niets minder betrekken dan de kleine. Dit in tegenstelling tot het meer Runn wat er naast ligt. Vandaag vooral gekeken of we het schaatsen leuk vonden om te doen en hoe Arwen er tegen aan zou kijken. Onze grootste angst was dat we er bij haar een poot af zouden schaatsen. Maar: zie de foto’s…

Het meer is voor een deel geprepareerd. Omdat het vannacht heeft gesneeuwd was er een laagje sneeuw overheen gevallen.  Maar het ijs voelde perfect aan het was erg leuk om te doen.

De zweedse schaats ziet er anders uit dan een Nederlandse.  Het is een soort van geavanceerde Friese doorloper.  Je gebruikt je skischoen die je klikt op je ijzers. In ons geval was het een oude schoen doe je aan je ijzers bindt.

 De schaats wordt ook anders geslepen. De voorkant is minder recht met de idee dat er in het ijs meer hobbels en scheuren zitten dan in NL. We vonden het allemaal zeer de moeite waard en morgen gaan we wat meer de drukte opzoeken en schaatsen op de (het?) Runn. Misschien dat we straks nog even naar de volle maan schaatstocht gaan kijken.

Voor de liefhebbers… http://www.runnwinterweek.se/