We hadden vandaag een lange studiedag gepland.  Maar toen we vanochtend naar het weerbericht keken, verdween dat plan heel snel in de prullenbak.  We zijn voor een wandeling vertrokken naar Sundborn.  Dezelfde wandeling die we, toen we hier net waren,  niet konden vinden, hebben we nu wel gelopen. Het deel wat we hebben gelopen is onderdeel van een lange afstandswandeling. Een nog groter deel van de wandeling is in de winter (verlicht) langlaufspoor. En dat was goed te merken.  Overal was de sneeuw weg,  behalve op (precies….) ons wandelpad. Dit maakt dat we twee uur afwisselend gelopen hebben op een ijsbaan, ruw zand, hard gras. Het was heel erg lekker om buiten te zijn en het bos te horen en te ruiken.

Dat de lente is begonnen is duidelijk.  Van de week de eerste groepen zwanen en ganzen. Gisten voor het eerst kraanvogels (en doe er geluk maar 8 bij elkaar dan)  en vandaag de eerste vlinders… citroenvlinders. 

Vandaag hebben we het contract voor het appartement getekend.  We hebben er lang over nagedacht en denken dat het beter voor ons is ons meer op de omgeving te richten waarin we kunnen inburgeren dan naar een goed huis te gaan. 

Dus Stjärnsund wordt “the place to be”. De huur is bijna 800 euro, inclusief warmte, water, internet en afval. Alleen elektriciteit komt daar nog bij. Zo’n 30 euries in de maand. Het appartement is 93 m2 en heeft 3 kamers en een balkonnetje. Omdat we boven een school gaan wonen is het pand ’s avonds leeg en kunnen we gebruik maken van de tuin… Met Bbq-plaats! 

Volgende week zaterdag krijgen we de sleutel en hebben dan een maand om alle zooi te verhuizen. Ook de achtergebleven spullen uit Nederland komen dan aan.  Het huurcontract is voor onbepaalde tijd.  Volgende week zullen weer ook wat foto’s van de omgeving daar laten zien. 

Verder beginnen aan de laatste lesweek van cyclus 1. Dat betekent de eerste toets.  Dan gaan we ook op stage voor 2 dagen in de week. 

Vandaag op audiëntie geweest bij de boer en de boerin in Österby. Doe geen moeite om het op een kaart te vinden, wat dat gaat je niet lukken, het bestaat nauwelijks. Het is een heel klein gehucht in de vallei van de rivier Aldälven. Het landschap komt het nog het dichtst bij een scene uit een western. Heel mooi. Het huis is een oud boerderijtje dat de afgelopen jaren is opgeknapt door de eigenaars en nu wordt het verhuurd. Ze willen heel graag ‘gezellige mensen om zich heen’ omdat je overal zo ver vanaf woont. Het huis is klein maar prachtig.

Het huis bestaat uit een halletje, een keuken, twee kleine woonkamertjes en een badkamer. Boven zijn twee kleine slaapkamers en een wc. Daarnaast nog een opbergzolder. Het gebouw er achter hoort er ook bij en kunnen we gebruiken. Verder is er nog een stal en een niet vervarmd vakantiehuisje die we ook mogen gebruiken.

We weten nog niets omdat het echtpaar even wil nadenken over wie ze kiezen. We zijn samen met twee andere (stellen?) in de race.

Voor de lol even een fotootje:

Ook zijn we nog aan het nadenken over het appartement in Stjärnsund. (zie onderstaande foto). Wij zouden gaan wonen op de bovenverdieping en aan de achterkant van dit gebouw. Waar wij over aan het twijfelen zijn is of we gaan voor het mooie huis in het midden van niets, of gaan we voor het lelijke huis in het midden van alles. Gelukkig hebben we het  niet voor het kiezen en ligt de bal nog even bij de ander.

Het appartement in Falun en dat in Garpenberg hebben we afgezegd. Het goede nieuws is dat we naar alle waarschijnlijkheid woonruimte hebben vanaf halverwege april

Helaas nog geen foto’s, maar die komen vast nog…. 

Aan het begin van de week kregen we te horen dat we weliswaar in de rij staan voor een woning in Falun, maar dat het niet zeker is dat we een woning krijgen. En als we er een krijgen dat dit dan zeker niet voor de zomer zal zijn. Het zag er even naar uit dat we onder de lokale brug zouden eindigen. Dus werd het tijd voor plan B. 

We hebben een advertentie geschreven en geplaatst op blocket. Dat is de lokale uitvoering van marktplaats. Hierop kregen we vier reacties en daar zijn we volop mee bezig.

1. Vluchtelingenappartement op een bergtop. De eerste twee appartementen die we bekeken was in Garpenberg. Een dorpje met 500 inwoners. Het eerste appartement was veel te groot dus die viel af. Het tweede appartement werd bewoond door een gezin uit Syrië. Mooi huis, nare buurt met alleen maar allochtonen. Dit gaat ons waarschijnlijk niet helpen met integreren. Maar zeker een kanshebber.

2. Iniminiflatje in Falun. Samen met drie andere gegadigden mochten we kijken in een appartementje in Falun. Mooi pand, mooie buurt. Er was maar een nadeel: Het is een 1-kamerwoning.  De loft die erbij zat en waar het bed zou kunnen staan was ongeveer een meter hoog. Deze wordt het dus zeker niet. Daar slaan we elkaar de hersens in.

3. Oud schoollokaal in een hippiedorp. Vanmiddag zijn we naar Stjärnsund gereden. Een gehucht met zo’n 100 inwoners aan een meer, bereikbaar via zandpaden, of met een omweg over asfalt. Prachtige omgeving, leuke sfeer. Het appartement is een deel van de bovenverdieping van een oude school. Het is letterlijk een opgesnierkt leslokaal. De ruimte is groot genoeg, maar onaantrekkelijk. Wat wel heel leuk is, is dat het een levend gemeenschap is, met kunstenaars en ander bijzonder volk. Op zeker dat we hier kunnen inburgeren en de tijd leuk doorbrengen. Als we hier zouden gaan wonen, zouden we het doen voor de omgeving, niet voor het huis.

4. Huisje aan een doodlopende weg op het platte land. Morgen zijn we uitgenodigd om kennis te komen maken bij een echtpaar dat een woning beschikbaar heeft naast hun terrein.Het is plek  in het  midden van niets, waar twee huizen staan. Deze mensen willen buren waar ze wat tijd mee kunnen doorbrengen. Beetje bijzonder om voor een soort sollicitatie te gaan, maar ja wat moeten we anders. Huisje zit er leuk uit.

Op alle keuzes is iets af te dingen of aan te prijzen. We hebben kort de tijd om een beslissing te nemen. Als jij je geroepen voelt een tip te geven of een keuze voor ons te maken…. graag. Alle ideeën zijn welkom. Wordt sowieso vervolgd.

Nou…. hierom…. dit soort uitzichten…

Vandaag naar Grönklitts Björn park gereden. Dit ligt op 90 km afstand van Falun en is ongeveer anderhalf uur rijden. We wisten dat we richting een teleurstelling zouden rijden, omdat de winterslaap nog bezig is, maar voor de leuk en even wat anders dan studeren zijn we toch gegaan.

Het park is een soort dierentuin waar de dieren behoorlijk de ruimte hebben. Er zijn twee ijsberen en die hebben met zijn tweetjes 14.000 vierkante meter tot hun beschikking. En zo geldt dat voor bijna alle dieren. Gevolg is dat we inderdaad erg weinig hebben kunnen zien.

Het mooie was dat in het park een klein paadje naar de topstuga loopt en dit kom uit bij de skipiste. En aan de skipiste ligt een fantastisch, hip en loungeachtig restaurant/bar. Fantastisch uitzicht! Omdat het bewolkt was waren de kleuren flets. En hoe verder je keek, hoe grijzer het werd. Dus wat je zag was witte sneeuw, grijsgroene sparren en naar de achtergrond toe steeds meer vergrijzende bergen. Er zijn eigenlijk geen woorden voor.

Nog even terug naar de teleurstelling van de dag….. het berenpark. Zo zag de dag eruit…

 En dat begrepen ze bij de kassa ook heel goed. 50% korting op toegang en lunch. En zo was het uitzicht vanuit het park…

Uit alle beelden uit Nederland kunnen we zien dat bij jullie de lente losbarst.  Wij moeten ietsje meer geduld hebben. Maar ook hier is de lente in aantocht.  Komende week komt het overdag boven nul.  Alleen in de nacht vriest het dan nog.  Je ziet direct dat de natuur tot leven komt: groene grass printjes, blaadjes van de wilde aardbei (denken we), spechten en mannetjes in de zon.  Morgen naar Orsa…. het berenpark. En ja, we weten dat beren winterslaap houden…. We gaan toch om de omgeving te verkennen en dit is een mooie bestemming. 

Onderstaand: de zij- en voortuin…

We zijn gisteren uit eten geweest. Even wat rond gevraagd en er waren een paar leuke restaurants in Falun. De ene was Kings arms, de ander Bishops arms. We zijn begonnen in Kings arm, omdat die beter bekend stond. Beiden zijn eetcafès in het centrum van Falun. Uit eten gaan is een dure business. Je moet een beetje op de centen letten en niet de duurste dingen van de kaart eten, dan is het goed te doen. Het toetje waar je naar kijkt (en let even op de lepel, het is een theelepeltje!!!) was ongeveer een tientje. Het was chocoladetaart ter grootte van een flink uitgevallen postzegel. Hij (of zij) was wel ongelooflijk lekker.

Daarna nog even naar Bishops arms. Dat wordt omschreven als een café voor de lagere klasse (klopt) voor een biertje. Biertje kostte zevenenhalve euro, jägermeister afgerond naar beneden een tientje! Was wel fijn even om ‘stads’ te doen. Ook leuk om te merken dat we steeds meer van gesprekken kunnen volgen. Nu moet er bij Worden gezegd dat het niveau in de kroeg niet heel erg hoog is…

Vandaag naar Säter gereden om te ontdekken hoe ver het rijden is naar onze werkplek straks. Het is bijna drie kwartier. Dan lijkt het toch voor de hand te liggen om daar in de buurt te gaan wonen, maar dat gaat echt niet gebeuren. Säter is een heel klein dorpje met een heel groot ziekenhuis.

Het ziekenhuis waar wij gaan werken en de TBS kliniek liggen pal achter elkaar.

Het gebouw op de laatste foto is de plek waar wij gaan werken. Een gigantisch groot gebouw waar drie opnameafdelingen en de crisisdienst zit.Zo aan de buitenkant te zien lijkt het wel alsof elke opgenomen patiënt zijn eigen appartement heeft.

Wij gaan op een van de afdelingen werken, in ieder geval niet bij elkaar. Je hebt dus de acute opvang, gesloten crisisopvang, depressie behandeling met ECT en een voortgezette behandelafdeling. We weten nog niet waar we komen. Dat blijft een verrassing.

Hier zijn we weer. We hebben net een wandeling gemaakt van anderhalf uur. We zijn thuisgekomen als sneeuwpoppetje. Het sneeuwt hieral vanaf vannacht en ondertussen ligt eral een aardig laagje sneeuw. Het is voor Arwen genieten, ze speelt, eet en rent door de sneeuw. Vanavond gaan we naar een Zweedse kroeg en waarschijnlijk een hapje eten. We houden jullie op de hoogte.