Maar is het wel gluren als je weet dat de vorige huurder al vertrokken is en jij de sleutel over twee weken krijgt?

Vandaag dus richting nieuwe huisje gereden. Over de sagavägen. Volgens internet is dit een opgeleukte toeristische route die van de kust van Ö-vik tot de kust in Noorwegen gaat. 570km enkele reis. En die weg gaat dan dwars door ons nieuwe dorpje! Ik moet toegeven, zelfs met alle sneeuw en dus vooral zwartwit beelden, was het een mooi stukje om te rijden.

Het dorpje zelf ziet er ook leuk uit. Her en der zijn de huisjes uitgestrooid over de omgeving. Het is er rustig en heeft toch nog wel wat voorzieningen. Supermarkten, bibliotheek, zwembad, pizzeria, tweede hands winkel, oude kerk en een hembygdsgård (mini-openlucht museum).

Ik had gehoopt even door de ramen van ons flatje te kunnen kijken. Helaas zat de luxaflex potdicht. Aan de achterkant zit ook nog een deur dat grenst aan een soort weilandje.

Ook nog even naar de opslag gelopen om te kijken hoe dit eruuit zag. Dat bleek makelijker gezegd dan gedaan. Uiteindelijk iets gevonden wat het zou kunnen zijn… zat vast aan een complex van de woningbouwvereniging. Wie weet.

De fotografiecursus is begonnen met twee opdrachten. De eerste was een zelfportret met je favoriete stoel op je favoriete plaats. Dit was dan ook gelijk dilemma numero uno. Mijn favoriete stoel staat 400 kilometer zuidelijker, en een favoriete plek heb ik nog niet gekozen. Dus dacht ik dat de enige stoel die ik bij me heb een autostoel is. En de plek moest dan maar ergens langs de weg zijn… op naar avontuur. Zo gezegd zo gedaan. Opdracht 2 was fotograferen vanuit een laag standpunt. Eventjes wat geprobeerd, maar toen was de batterij al weer leeg. Waarschijnlijk door de kou (of ouderdom?).

Volgend weekend de eerste lesdagen. Ik ben benieuwd. Daarna weer naar furudal om de aanhanger in te pakken. Dan is het nog maar 3 weekjes buffelen en kunnen we samen uitrusten.