Deze week is het vier jaar geleden dat we deze blog startte en aankondigden dat we zouden gaan emigreren. Toen wisten we helemaal niet goed wat we konden verwachten en wat er allemaal zou gaan gebeuren. Wat we wilden was meer in buitenlucht zijn, op een langzamer tempo leven en weer naar de “echte” winters van toen we kind waren. Vandaag kunnen we stellen dat de drie doelen zijn behaald, maar tegelijkertijd ook dat emigreren niet een enkele reis naar het paradijs betekent.

Wat we ook hebben geleerd is dat je jezelf steeds meeneemt en dat je ook weet hoe je aan te passen aan een nieuwe situatie. Maar sommige dingen blijven:

John bakt oliebollen en ik vind ze nog steeds niet lekker. Het blijft toch iets van een “lekkerbekkie met suiker”.

Bij ons is de winter nu echt aangekomen, later dan gebruikelijk. Nu is het echt onder nul en dat blijft waarschijnlijk zo tot april. Er ligt nu zo’n 10cm sneeuw en daar gaat nog wel meer bij komen.

Namens ons allemaal een goed uiteinde en hopelijk wordt 2021 een beetje gezelliger en minder alleen voor alles en iedereen.