Afgelopen woensdag is het contract ondertekend,  gisteren hebben we ons bed verhuisd,  wat plantenpotten meegesleept en de komende dagen brengen we door in ons nieuwe paleisje. De meningen zijn nog wat verdeeld: ik voel me senang, John twijfelt nog wat of hij een goede keus heeft gemaakt.

Er valt nog niet zo heel veel te zeggen. De beste beschrijving is misschien wel dat we “zitten in een gedateerd vakantiehuisje”. Overal hangt teringzooi, lelijke lampen, gedateerde meubelen,  schilderijtjes en lelijke kleedjes op de vloer. Maar het is droog,  het wordt langzaam warmer, en de bank zit lekker. 

De komende dagen gaan we vooral zitten, om ons heen kijken en wennen. 

John is begonnen met het terras sneeuwvrij te maken zodat we buiten kunnen zitten.  (Vandaag wordt er nog 20cm sneeuw verwacht wat de kans wel een stuk kleiner maakt).  Ik ga straks beginnen aan het voorzaaien van de ‘oranje-bruine tuin’. Dat houdt in ongeveer 25 verschilde soorten vaste en 1-jarige planten voorzaaien die in de loop van het jaar kunnen worden uitgeplant. Omdat we naar een lagere klimaatzone zijn gegaan is er meer variatie mogelijk.

Qua kosten hebben we een erg goede keuze gemaakt.  De hypotheek is ongeveer 100 euro in de maand,  het water komt uit een gemeenschappelijke bron en kost 300 euro per jaar.  We kunnen met de winst die we hebben op het vorige huis zonnepanelen aanschaffen en de open haard repareren. We doen er voor het gemak ook nog een warmtepomp bij.  De tuin rond het huis is wel een stukje kleiner,  ongeveer 1000m2. We krijgen van de vorige eigenaar het vruchtgebruik van een stuk land om te moestuinieren. Ook nog een extra stuk over de weg, aan een stroompje, als een soort aardappelveld.

Weer een stap gezet op de zelfvoorzieningladder.