Zo zien onze avonden eruit: De lessen zijn rond half vier afgelopen (halv fyra, want we hebben vandaag leren klokkijken!!!) en dan proberen we onze zaakjes in de stad te regelen. Vandaag geprobeerd een bankrekening te openen. “Nee kan niet want geen personnummer”. En als we dat al wel hadden gehad hadden we ook nog een zweeds identiteitsbewijs moeten hebben. Gaat ook weer twee weken overheen. Dus die bankrekening kunnen we voorlopig op onze buiken schrijven. Het is langzaam aan wel een beetje vervelend aan het worden. Autoverzekering loopt af, tijdelijke ziektekosten mag maar met een maand worden verlengd, creditkaart mag officieel niet meer als je geen Nederlands adres hebt. En we kunnen niets doen behalve hopen dat het goed gaat komen.

En daar geloven we wel in; het is vooral een kwestie van geduld.

Bij thuiskomst vandaag een brief van de skatteverket (belastingsdienst) EN… binnen twee weken!!!. Helaas, een brief voor John dat hij eerst zijn arbeidscontract moest overleggen. (en dat is nog steeds niet binnen). Vreemd overigens dat hij nu een contract moet inleveren, want hij kan omdat hij getrouwd is gewoon meeliften op het getrouwd zijn. We doen het er maar mee, het wordt er toch niet anders van.

Als we thuis komen gaan we eerst met Arwen een stuk  lopen. Vandaag was de zonsondergang zo mooi, we liepen in de Oranje sneeuw. Hierna drinken we wat of gaan direct koken. Om 18.00  (“klockan sex” eller “prick sex”) kijken we het zweedse journaal. Kijken is een ruim woord want de helft van de tijd is het signaal er niet. Dan eten, en dan aan de studie. Eerst de aantekeningen van de dag uitwerken, dan huiswerkopdrachten maken en daarna met elkaar oefenen op de uitspraak.

Wij dwingen onszelf zo veel mogelijk zweeds te spreken. Dus als we een winkel in gaan beginnen we in het Zweeds. Vanwege de verbaasde en soms zelfs paniekerige reacties van de medewerker gaan we over op het engels wat mensen veel fijner vinden dan ons gestuntelt.

Beiden zijn tevreden over de voortgang. Vanmiddag zeiden we tegen elkaar dat het tempo van de lessen wel wat hoger mocht. Dit heeft ermee te maken dat “wij hollanders” veel woorden kunnen herleiden uit het duits, engels of nederlands. Klasgenoten hebben meer moeite met uitspraak, woordenopbouw en schrijven.