Vandaag feest in Zweden, het is fettisdag. Letterlijk vertaald betekent dit vasten dag. Een oud gebruik (van katholieke oorsprong) dat het begin van de vastenperiode inluidt. In Zweden doet waarschijnlijk helemaal niemand aan vasten, maar de grote vraag in de krant was: “hoeveel Semlas heb jij vandaag gegeten?” Het antwoord is 1 pp. Een semla is een wit broodje wat gebakken wordt met een beetje kardemon er door. Dat wordt uitgehold en daarin gaat amandelspijs. Er overheen gaat dan slagroom. Dit leg je op een bord met warme melk en smullen maar.

Ach ja, je moet van alles hebben geprobeerd en eerlijk gezegd… 1 x per jaar is meer dan genoeg. Maar het is wel een dingetje in Zweden… In het lunchrestaurant van het ziekenhuis kreeg je er zelfs eentje gratis.

Bij thuiskomst werd het feest nog groter. Ons personsnummer is binnen.

We hadden gehoord dat je het voor jezelf moest houden en als een soort pincode moet zien. Nou dat wordt lastig om het voor jezelf te houden, want je moet het overal invoeren en aangeven…. niets zonder personsnummer. Een voorbeeldje: bij de supermarkt om de hoek kun je maaltijdstassen bestellen. Er is keus uit verschillende soorten en maten, maar hievoor moet je lid zijn. John toetste vanavond even zijn personsnummer in om te kijken hoe dit zou aflopen… en floep, daar verschenen al zijn gegevens, naam, adres, nummer, leeftijd….

Qua weer lijkt de lente er langzaam aan te komen. ’s Nachts nog vorst, maar overdag temperaturen boven nul. Dit maakte het een beetje een gore zooi, want er moet nogal wat sneeuw wegsmelten. Het is hierdoor glad, wat het lastiger maakt om te lopen. We nog een heel gaaf beeld (helaas geen foto). Toen we de hond uitlieten bij het huis, zagen we voetafdrukken van een eland staan. Waarschijnlijk een met schoenmaat 45. Jeetje wat een grote poten. Werkelijk waar, maatje olifant.