Eerst de foto’s en dan een verhaal?

John liet mij deze twee foto’s zien vanavond. Het noorderlicht had ik gemist omdat ik net in slaap gevallen was. De vogels waren vandaag overdag en was ik op het werk.

Het gesprek hier thuis aan de keukentafel ging als volgt: “hier kijk.” “Wat mooi, heb je dat al gepost?” “Nee, ik plaats nooit meer iets.” “Stuur maar naar mij, dan doe ik het wel even.”

En zo zien jullie de foto’s toch nog en ik moet het verhaal maar even papagaaien. Over het noorderlicht valt inmiddels niet meer zoveel te zeggen. Het is mooi en prachtig, duurt kort en dus je moet er op tijd bij zijn. Over de vogels: Groenlingen, mannetje en vrouwtje die voor het eerst op het voer afkomen. Volgens John hebben ze daar een hele tijd gezeten, keurig steeds een zonnebloempitje oppeuzelen voor ze de volgende pakten. Maar geen ruimte overlatend voor alle andere vogels die dagelijks langskomen en dus nu home hebben.

Wat moett dat heerlijk geweest zijn om daar naar te kijken. Ach, mijn tijd komt nog wel.