En dan bedoel ik niet dat het kouder is geworden en dat het gaat sneeuwen. De grote verandering is dat John en ik een besluit hebben genomen waarbij een lang bestaande wens van mij in vervulling kan gaan. Deze jongen gaat op zijn bijna 60e stoppen met werken en beginnen aan zijn prepensioen.

De afgelopen jaren hebben we wat geld opzij gelegd voor later. En nu met dat energiegebruikgedoe hebben we gemerkt dat we heel goed zuinig kunnen doen. We gaan het goed redden op John zijn 80% salaris. Dus klaar is kees! Ik stop en ga voor het huishouden, de hond, de tuin en mezelf zorgen. Het enige dat ik echter nooit zal doen is stofzuigen.

Helemaal klaar is het nog niet. Toen ik contact had met mijn vorige werkgever (chirurgie) kwam er een mail dat ze graag in gesprek wilden om mijn toekomstplannen te bespreken. Dat gesprek ga ik nog wel aan.

Het is zo’n heerlijke gedachte om de bijen te onderhouden, moestuin harken, brood bakken, boeken lezen, hond uitlaten. In mijn hoofd wonen allerlei ideeën en plannetjes… maar niets hoeft. De hond is blij want die hoeft niet meer naar de oppas. John is blij omdat hij elke dag een uur tijd wint en direct na het werk naar huis kan. En ik ben blij. Kan niet beter toch?

01.01.23 gaat het gebeuren.