Op de meeste plekken aan het Siljan zijn de ijsbanen gesloten. Niet omdat nu het zo lekker warm is hier, wel omdat de zon ontzettend krachtig schijnt. Dus ondanks dat de temperaturen in de nachten nog onder de min tien zijn, verdwijnt langzaam de sneeuw en het ijs. Dus daags voor een laatste sparktocht met meegenomen koffie. Uit de wind is het echt heerlijk om in de zon te zitten.

De ijsbaan in Rättvik is nog wel open en wordt nog geborsteld. Men zegt dat het ijs hier nog zo’n 30 cm dik is. Wat wel een grappig gevoel was: het Siljan wordt nu voor een deel leeggemaakt om ruimte te maken voor het smeltwater dat al onderweg is. Het effect hiervan is dat het ijs aan de kanten hoger ligt dan op het meer zelf. Met andere woorden is het eerste stuk “bergje af”. Vreemde ervaring voor Nederlandse hersenen: ijs hoort gewoon rechtdoor te gaan!

Oh ja, de ouwelullestoelen zijn binnen. Ze zitten en “hangen” heerlijk.